Przejdź do zawartości

Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1908 – maraton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1908
Lekkoatletyka
Maraton
Złoty medal

Stany Zjednoczone Johnny Hayes

Srebrny medal

Wielka Brytania Charles Hefferon

Brązowy medal

Stany Zjednoczone Joseph Forshaw

Lekkoatletyka na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1908
Biegi
100 m mężczyźni
200 m mężczyźni
400 m mężczyźni
800 m mężczyźni
1500 m mężczyźni
110 m przez płotki mężczyźni
400 m przez płotki mężczyźni
3200 m przez przeszkody mężczyźni
Sztafeta olimpijska mężczyźni
3 mile drużynowo mężczyźni
5 mil indywidualnie mężczyźni
Maraton mężczyźni
Chód na 3500 m indywidualnie mężczyźni
Chód na 10 mil indywidualnie mężczyźni
Skoki
Skok w dal mężczyźni
Trójskok mężczyźni
Skok wzwyż mężczyźni
Skok o tyczce mężczyźni
Skok w dal z miejsca mężczyźni
Skok wzwyż z miejsca mężczyźni
Rzuty
Pchnięcie kulą mężczyźni
Rzut dyskiem mężczyźni
Rzut młotem mężczyźni
Rzut oszczepem mężczyźni
Rzut dyskiem greckim mężczyźni
Rzut oszczepem w stylu wolnym mężczyźni

Maraton był jedną z konkurencji lekkoatletycznych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1908 w Londynie odbyła się w dniu 24 lipca 1908. Udział w zawodach zapowiedziało 75 zawodników, lecz ostatecznie wystartowało 55 zawodników z 16 państw. Wyścig ukończyło 28 zawodników (1 został zdyskwalifikowany) z 11 państw.

Przygotowania

[edytuj | edytuj kod]

Na posiedzeniu MKOl w Hadze w maju 1907 roku uzgodniono z Brytyjskim Komitetem Olimpijskim, że w programie igrzysk znajdzie się maraton o długości 25 mil lub 40 kilometrów.

Brytyjski Komitet Olimpijski powierzył zorganizowanie maratonu Stowarzyszeniu Lekkoatletów Amatorów, jednak nie podjęło się tego zadania. Pod koniec 1907 roku swoją ofertę przedstawił Jack Andrew. Start miał się znajdować niedaleko Zamku Windsor, a meta na stadionie miejskim White City Stadium.

W kwietniu 1908 roku zmodyfikowano przebieg trasy tak, aby miała ona około 26 mil + okrążenie stadionu (536 m). Meta miała znajdować się przed lożą królewską. Jednak specjalnie zmodyfikowana loża królewska uniemożliwiła umieszczenie mety tuż przed nią. Metę przeniesiono więc na przeciwną stronę stadionu. Dzięki tym modyfikacjom trasa maratonu wyniosła 42 km 195 m, co później stało się standardem.

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy świata i olimpijski przed rozegraniem zawodów.

World Record - - - -
Rekord olimpijski 2:58:50(*) Grecja Spiridon Luis Ateny (GRE) 10 kwietnia 1896
2:51:23,6(**) Kanada Billy Sherring Ateny (GRE) 1 maja 1906

(*) dystans 40,0 km

(**) dystans 41,86 km


Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

28 zawodników ukończyło bieg, jednak Dorando Pietri został zdyskwalifikowany po proteście złożonym przez ekipę amerykańską. Amerykanie poskarżyli się na pomoc Pietriemu udzieloną przed metą przez sędziów, dzięki czemu mógł ukończyć wyścig. Jego rezultat był lepszy od czasu zwycięzcy o około pół minuty.

Miejsce Zawodnik Czas
1 Stany Zjednoczone Johnny Hayes 2:55:18.4
2 Wielka Brytania Charles Hefferon 2:56:06.0
3 Stany Zjednoczone Joseph Forshaw 2:57:10.4
4 Stany Zjednoczone Alton Welton 2:59:44.4
5 Kanada William Wood 3:01:44.0
6 Kanada Frederick Simpson 3:04:28.2
7 Kanada Harry Lawson 3:06:47.2
8 Szwecja John Svanberg 3:07:50.8
9 Stany Zjednoczone Lewis Tewanima 3:09:15.0
10 Kaale Nieminen 3:09:50.8
11 Kanada Jack Caffery 3:12:46.0
12 Wielka Brytania William Clarke 3:16:08.6
13 Wielka Brytania Ernest Barnes 3:17:30.8
14 Stany Zjednoczone Sidney Hatch 3:17:52.4
15 Wielka Brytania Frederick Lord 3:19:08.8
16 Kanada William Goldsbro 3:20:07.0
17 Wielka Brytania James Beale 3:20:14.0
18 Arnošt Nejedlý 3:26:26.2
19 Imperium Rosyjskie Georg Lind 3:26:38.8
20 Holandia Willem Wakker 3:28:49.0
21 Szwecja Gustaf Törnros 3:30:20.8
22 Kanada George Goulding 3:33:26.4
23 Dania Julius Jørgensen 3:47:44.0
24 Kanada Arthur Burn 3:50:17.0
25 Cesarstwo Austrii Emmerich Rath 3:50:30.4
26 Dania Rudy Hansen 3:53:15.0
27 Kanada George Lister 4:22:45.0
Miejsce Zawodnik Czas
Australazja Victor Aitken DNF
Wielka Brytania Fred Appleby DNF
Wielka Brytania Henry Barrett DNF
Australazja George Blake DNF
Umberto Blasi DNF
Holandia Wilhelmus Braams DNF
Holandia George Buff DNF
Belgia François Celis DNF
Kanada Edward Cotter DNF
Wielka Brytania Alexander Duncan DNF
Wielka Brytania Thomas Jack DNF
Grecja Nikolaos Kuluberdas DNF
Grecja Anastasios Kutulakis DNF
Szwecja Seth Landqvist DNF
Szwecja Johan Lindqvist DNF
Kanada Tom Longboat DNF
Australazja Joseph Lynch DNF
Wielka Brytania James Mitchell-Baker DNF
Stany Zjednoczone Tom Morrissey DNF
Kanada Frederick Noseworthy DNF
Wielka Brytania Jack Price DNF
Cesarstwo Niemieckie Fritz Reiser DNF
Stany Zjednoczone Michael Ryan DNF
Kanada John Tait DNF
Wielka Brytania Frederick Thompson DNF
Holandia Arie Vosbergen DNF
Wielka Brytania Albert Wyatt DNF
Miejsce Zawodnik Czas
Szwecja Thure Bergvall DNS
Augusto Cocca DNS
Cesarstwo Austrii Felix Kwieton DNS
Stany Zjednoczone James J. Lee DNS
Stany Zjednoczone Frederick Lorz DNS
Szwecja Ivar Lundberg DNS
Lajos Merényi DNS
Wielka Brytania Alfred Mole DNS
Cesarstwo Niemieckie Hermann Müller DNS
Cesarstwo Niemieckie Paul Nettelbeck DNS
Stany Zjednoczone James W. O’Mara DNS
Szwecja Georg Peterson DNS
Wielka Brytania G. E. Stevens DNS
Wielka Brytania Samuel Stevenson DNS
Holandia Willem Theunissen DNS
Stany Zjednoczone Alexander Thibeau DNS
Wielka Brytania Vincent DNS
Stany Zjednoczone W. Wood DNS
DSQ Dorando Pietri 2:54:46.4

Po wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Pietri otrzymał w uznaniu swego osiągnięcia srebrny puchar ofiarowany przez królową Aleksandrę z inicjatywy Arthura Conana Doyle’a.

Heroiczny bieg przyniósł Pietriemu sławę. Pietri otrzymał ofertę udziału w płatnych biegach w Stanach Zjednoczonych. 25 listopada 1908 w Madison Square Garden w Nowym Jorku Pietri zmierzył się z Hayesem i wygrał. Podobnie wygrał z Hayesem 15 marca 1909. Ogółem w Stanach zwyciężył w 17 biegach na 22.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]