Przejdź do zawartości

Leszek Pacholski (ur. 1945)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Pacholski
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1945
Osnabrück

Profesor nauk matematycznych
Specjalność: informatyka teoretyczna, logika, podstawy matematyki
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1970

Habilitacja

1972

Profesura

11 maja 1993

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Leszek Pacholski (ur. 11 lutego 1945 w Osnabrück[1]) – polski naukowiec, profesor nauk matematycznych, logik, informatyk. W latach 2005–2008 rektor Uniwersytetu Wrocławskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1967 ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, w latach 1967–1968 pracował jako asystent na macierzystej uczelni. W latach 1968–1994 był pracownikiem Instytutu Matematycznego Polskiej Akademii Nauk. Tam na podstawie pracy O przeliczalnie zwartych produktach zredukowanych otrzymał stopień naukowy doktora. Habilitował się w 1972 w tej samej instytucji w oparciu o rozprawę zatytułowaną O przeliczalnych uniwersalnych algebrach Boole’a i zwartych klasach modeli. W latach 1973–1993 był kierownikiem Zakładu Podstaw Matematyki, w latach 1980–1990 kierownikiem Oddziału Instytutu we Wrocławiu. 11 maja 1993 otrzymał tytuł naukowy profesora. W październiku 1994 powrócił na Uniwersytet Wrocławski i rozpoczął pracę w Instytucie Informatyki na Wydziale Matematyki i Informatyki. W latach 1995–1998 kierował Zakładem Teorii Informatyki, w latach 1998–2005 Zakładem Języków Programowania, a w latach 1996–2005 był dyrektorem Instytutu Informatyki. W latach 2005–2008 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2008 objął ponownie stanowisko dyrektora Instytutu Informatyki.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000)[2]. Wyróżniony Nagrodą im. Stefana Banacha (1974), Nagrodą Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1994) oraz Nagrodą Ministra Nauki (2014).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]