Przejdź do zawartości

Lucas Moreira Neves

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucas Moreira Neves
Kardynał biskup
Ilustracja
Herb duchownego De luce vigilo
Wypatruję cię że światła
Kraj działania

Brazylia

Data i miejsce urodzenia

16 września 1925
São João del Rei

Data i miejsce śmierci

8 września 2002
Rzym

Prefekt Kongregacji ds. Biskupów
Okres sprawowania

1998–2000

Arcybiskup Salvadoru
Okres sprawowania

1987–1998

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

dominikanie

Śluby zakonne

7 marca 1945

Prezbiterat

9 lipca 1950

Nominacja biskupia

9 czerwca 1967

Sakra biskupia

26 sierpnia 1967

Kreacja kardynalska

28 czerwca 1988
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Ss. Bonifacio e Alessio

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 sierpnia 1967

Konsekrator

Agnelo Rossi

Współkonsekratorzy

Delfim Ribeiro Guedes
Alain Marie Hubert Antoine Jean Roland du Noday

Lucas Moreira Neves OP (ur. 16 września 1925 w São João del Rei, zm. 8 września 2002 w Rzymie) – brazylijski duchowny katolicki, arcybiskup São Salvador da Bahia, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał, dominikanin.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w seminarium w Mariana. Wstąpił do zakonu dominikanów (O.P.), uroczyste śluby złożył 7 marca 1945; w konwencie zakonnym w São Paulo studiował filozofię (1945-1947). Kontynuował studia w dziedzinie teologii w szkole Saint-Maximin w Var (Francja), tam też przyjął święcenia kapłańskie 9 lipca 1950. Po powrocie do Brazylii pełnił szereg funkcji w zakonie, był kościelnym asystentem instytucji duszpasterskich młodzieży akademickiej, redaktorem pisma "Mensageiro do Santo Rosario", duszpasterzem środowiska artystów i intelektualistów.

9 czerwca 1967 został mianowany biskupem pomocniczym São Paulo, ze stolicą tytularną Feradi Maius; 26 sierpnia t.r. sakry biskupiej udzielił mu kardynał Agnelo Rossi (arcybiskup São Paulo). W latach 19711974 Neves był prezydentem brazylijskiego Caritasu. Brał udział w konferencjach generalnych Episkopatów Latynoamerykańskich. W marcu 1974 został mianowany wiceprzewodniczącym watykańskiej Rady ds. Świeckich, w październiku 1979 sekretarzem Kongregacji Biskupów (wraz z nominacją na arcybiskupa tytularnego). Od listopada 1979 był również sekretarzem Kolegium Kardynalskiego. W styczniu 1987 otrzymał inną tytularną stolicę arcybiskupią (Forum Novum), a w lipcu t.r. został przeniesiony na arcybiskupstwo São Salvador da Bahia. Był członkiem Brazylijskiej Akademii Literatury.

28 czerwca 1988 został wyniesiony przez Jana Pawła II do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera Ss. Bonifacio e Alessio. Od 1990 regularnie uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, wchodząc w skład sekretariatu generalnego oraz pełniąc funkcję relatora jednej z sesji. Reprezentował Jana Pawła II na Narodowym Kongresie Eucharystycznym Argentyny w Santiago del Estero (sierpień-wrzesień 1991) w charakterze specjalnego wysłannika papieskiego. W latach 19951998 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Brazylii. W czerwcu 1998 zrezygnował z dalszych rządów archidiecezją i powrócił do pracy w Kurii Rzymskiej; jako pierwszy duchowny z Ameryki Łacińskiej został prefektem Kongregacji Biskupów i przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. Również w czerwcu 1998 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję podmiejską Sabina-Poggio Mirteto, zachowując tytuł prezbitera Ss. Bonifacio ed Alessio (in commendam). We wrześniu 2000 przeszedł na emeryturę z funkcji kurialnych.

Zmarł w Rzymie, został pochowany w katedrze w São Salvador da Bahia.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]