Przejdź do zawartości

Męczennicy z Salsette

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławieni
Rudolf Acquaviva i Towarzysze
(Męczennicy z Salsette)
Rudolf Acquaviva
Piotr Berno
Alfons Pacheco
Antoni Francisco
Franciszek Aranha
Ilustracja XVII-wieczny obraz z kościoła w Colva przedstawiający męczeństwo pięciu jezuitów.
Data śmierci 15-16 lipca 1583
Cuncolim
Kościół / wyznanie katolicki
Data beatyfikacji 30 kwietnia 1893
przez Leona XIII
Wspomnienie 25 lipca
Szczególne miejsca kultu Archidiecezja Goa

Męczennicy z Salsette – grupa beatyfikowanych czterech katolickich duchownych i brata zakonnego, znanych też jako „Rudolf Acquaviva i towarzysze”, oraz hinduskich chrześcijan, męczenników, ofiar prześladowań religijnych w Indiach[1].

Geneza męczeństwa

[edytuj | edytuj kod]

Po dotarciu do Indii Vasco da Gamy, Portugalczycy przedsięwzięli działania mające na celu w sposób siłowy wprowadzenie chrześcijaństwa[2]. Próbę przywrócenia cywilizowanych form ewangelizacji, które by nie budziły oporu i protestów, a przede wszystkim były zgodne z nauką Kościoła katolickiego, podjął na czele grupy jezuitów Rudolf Acquaviva[2]. Stosując metodę procesów inkulturacji dzięki poznaniu kulturowych realiów i lokalnych systemów wartości jezuiccy misjonarze skutecznie prowadzili działalność ewangelizacyjną[3].

Misjonarze w osobach Michała Ruggiero, Mateusza Ricci (późniejszych duszpasterzy Chin) wraz z Rudolfem Acquavivą wysłani zostali na wschód i tam w 1578 r. dobijając do Goa rozpoczęli działalność, realizując powołanie przez nawracanie na katolicyzm i pracę dydaktyczno-wychowawczą w kolegiach jezuickich i dworze Akbara[2] w Fatehpur Sikri[1]. Korzystając z początkowo okazywanej przez władcę przychylności uczestniczyli w organizowanych dyskusjach z islamskimi duchownymi co pozostało bez wpływu na Akbara[2]. Rudolf Acquaviva na dworze Wielkiego Mogoła pozostawił Hieronima Xaviera, Emanuela Pinto, zaś sam posłuszny nakazom udał się na wyspę Salsette, gdzie miał zostać przełożonym tamtejszej misji[4].

15 lipca 1583 r. grupa miejscowych chrześcijan i misjonarze zostali napadnięci przez podburzonych przez lokalnych hinduskich guru i wymordowani w trakcie stawiania krzyża pod budowę kościoła[5] w Cuncolim[4][6][7]. Ciała zabitych wrzucono do studni, która stała się miejscem pielgrzymek[5].

Po wydobyciu zwłok uroczysty pogrzeb męczenników odbył się w kościele Matki Bożej Śnieżnej w Rachol[5]. Przeniesienia relikwii dokonano w 1597 roku do kolegium świętego Pawła w Goa, a translacja do Katedry Sé w Starym Goa dokonana została w 1862 roku[5].

Ofiary pogromu

[edytuj | edytuj kod]

Ostatni czterej z wymienionych z braku udokumentowanych danych nie doczekali się beatyfikacji[11].

Beatyfikacja i znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Przez hinduskich chrześcijan od czasów pogromu wszyscy wymordowani otoczeni są kultem prywatnym[11]. W 1741 roku papież Benedykt XIV ogłosił uznanie męczeństwa ofiar pogromu[5]. Beatyfikacji grupy „Rudolfa Acquavivy i towarzyszy” dokonał Leon XIII w dniu 30 kwietnia 1893 roku[6] w Rzymskiej Bazylika św. Piotra sankcjonując kult publiczny (por. KPK 1187)[5]. Wspomnienie liturgiczne męczenników obchodzone jest 25 lipca[8]. Szczególnym miejscem kultu jest Archidiecezja Goa[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Franciszek Aranha mimo poważnych obrażeń przeżył do dnia następnego i zmarł godzony siekierą 16 lipca.
  2. ↑ Daty urodzeń uczniów i ministrantów nie są znane.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5: R-U. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2005 (wznowienie), kol. 122. ISBN 83-7318-376-0.
  2. ↑ a b c d Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy., 1992, s. 47. ISBN 83-85304-50-9.
  3. ↑ O. Paweł Szpyrka SJ: Męczennicy jezuiccy w Azji. Oficjalna strona Towarzystwa Jezusowego w Polsce. [dostęp 2015-05-08].
  4. ↑ a b Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy., 1992, s. 48. ISBN 83-85304-50-9.
  5. ↑ a b c d e f g Martyrs of Cuncolim. [dostęp 2015-05-05]. (ang.).
  6. ↑ a b Martiri dichiarati Santi della Compagnia di Gesu'. [dostęp 2015-05-02]. (wł.).
  7. ↑ Antonio Borrelli: Beato Rodolfo Acquaviva Gesuita, martire. 2006-04-06. [dostęp 2015-05-05]. (wł.).
  8. ↑ a b c Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5: R-U. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2005 (wznowienie), kol. 123. ISBN 83-7318-376-0.
  9. ↑ Blessed António Francisco. Society of Jesus. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
  10. ↑ Blessed Francisco Aranha. Society of Jesus. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
  11. ↑ a b c d Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy., 1992, s. 49. ISBN 83-85304-50-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Męczennicy_z_Salsette&oldid=71461041”