Przejdź do zawartości

Małgorzata Nawrocka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Nawrocka
Data urodzenia

1967

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

współczesna

Gatunek

Literatura dla dzieci i młodzieży

Ważne dzieła

saga antymagiczna "Anhar"

Małgorzata Nawrocka – polska współczesna dziennikarka, pedagog, literatka, poetka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako nauczycielka i po narodzinach pierwszej córki zakończyła to zajęcie. Pierwsze utwory powstały dla nowo narodzonej córki. Twórczość dla dzieci okazała się dla niej pasjonującym zajęciem. W swojej twórczości jak również wywiadach sprzeciwia się publikacjom, które jej zdaniem mają negatywny wpływ na dzieci i młodzież.

Jest autorką ponad 50 książek dla dzieci i młodzieży. Za swoją twórczość otrzymała nagrody Feniks. Otrzymała propozycję napisania „polskiego Harry’ego Pottera” i po zapoznaniu się z twórczością J.K. Rowling powstała trzytomowa saga antymagiczna „Anhar” (2004), drugi tom „Alhar, syn Anhara. Powieść antymagiczna 2” (2007), trzeci „Ariel wnuk Alhara” (2012) i dodatkowo „AIRAM. Ostatnia tajemnica”. Przy ich pisaniu wzorowała się na twórczości J.R.R. Tolkiena i C.S. Lewisa. Autorka jest zdecydowaną przeciwniczką Harry’ego Pottera, twierdząc, że książki te mają szkodliwy wpływ na rozwój duchowy dzieci, propagują okultyzm oraz wulgaryzują język i obyczaje.

Współpracuje z wydawnictwami katolickimi i Redakcją Katolicką Polskiego Radia i Telewizji, pisze scenariusza do Ziarna oraz do przedstawień teatralnych i jest autorką tekstów piosenek, słuchowisk radiowych, widowisk estradowych oraz tekstów do podręczników szkolnych.

Organizuje i występuje jako prelegent na ogólnopolskich sympozjach dotyczących przemian we współczesnej kulturze jak również zagrożeń duchowych[1].

Małgorzata Nawrocka jest mężatką i matką trzech córek.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane utwory:

  • „Piórka z podwórka i inne wiersze”,
  • "O małym Jezusie"; 1994,
  • "Czy Anioły też chodzą do szkoły?"; 2003,
  • "Nikt nie nudzi się w Niebie"; 2005,
  • „Warkocze Maryi”; 2005,
  • „Urodziny Księżniczki”,
  • „Dlaczego święty jest uśmiechnięty?”; 2006,
  • „Balkon Pana Boga”, 2010,
  • „Legendy chrześcijańskie miast polskich”; 2011,
  • „AIRAM. Ostatnia tajemnica”; wyróżnienie FENIKS 2020[2],
  • „Twierdza aniołów”; 2014,
  • „Dolina aniołów”; nagroda FENIKS 2022[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. l, DZIESIĘĆ PYTAŃ DO MAŁGORZATY NAWROCKIEJ [online], Strona Synodalna, 18 kwietnia 2023 [dostęp 2024-05-18] (pol.).
  2. Plan jest...anielski – rozmowa z Małgorzatą Nawrocką – [online], 10 grudnia 2020 [dostęp 2024-05-18] (pol.).
  3. Nagroda FENIKS 2022 – wyniki – Stowarzyszenie Wydawców Katolickich [online], swk.pl [dostęp 2024-05-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]