Małgorzata Nawrocka
Data urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Epoka |
współczesna |
Gatunek | |
Ważne dzieła | |
saga antymagiczna "Anhar" |
Małgorzata Nawrocka – polska współczesna dziennikarka, pedagog, literatka, poetka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako nauczycielka i po narodzinach pierwszej córki zakończyła to zajęcie. Pierwsze utwory powstały dla nowo narodzonej córki. Twórczość dla dzieci okazała się dla niej pasjonującym zajęciem. W swojej twórczości jak również wywiadach sprzeciwia się publikacjom, które jej zdaniem mają negatywny wpływ na dzieci i młodzież.
Jest autorką ponad 50 książek dla dzieci i młodzieży. Za swoją twórczość otrzymała nagrody Feniks. Otrzymała propozycję napisania „polskiego Harry’ego Pottera” i po zapoznaniu się z twórczością J.K. Rowling powstała trzytomowa saga antymagiczna „Anhar” (2004), drugi tom „Alhar, syn Anhara. Powieść antymagiczna 2” (2007), trzeci „Ariel wnuk Alhara” (2012) i dodatkowo „AIRAM. Ostatnia tajemnica”. Przy ich pisaniu wzorowała się na twórczości J.R.R. Tolkiena i C.S. Lewisa. Autorka jest zdecydowaną przeciwniczką Harry’ego Pottera, twierdząc, że książki te mają szkodliwy wpływ na rozwój duchowy dzieci, propagują okultyzm oraz wulgaryzują język i obyczaje.
Współpracuje z wydawnictwami katolickimi i Redakcją Katolicką Polskiego Radia i Telewizji, pisze scenariusza do Ziarna oraz do przedstawień teatralnych i jest autorką tekstów piosenek, słuchowisk radiowych, widowisk estradowych oraz tekstów do podręczników szkolnych.
Organizuje i występuje jako prelegent na ogólnopolskich sympozjach dotyczących przemian we współczesnej kulturze jak również zagrożeń duchowych[1].
Małgorzata Nawrocka jest mężatką i matką trzech córek.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Wybrane utwory:
- „Piórka z podwórka i inne wiersze”,
- "O małym Jezusie"; 1994,
- "Czy Anioły też chodzą do szkoły?"; 2003,
- "Nikt nie nudzi się w Niebie"; 2005,
- „Warkocze Maryi”; 2005,
- „Urodziny Księżniczki”,
- „Dlaczego święty jest uśmiechnięty?”; 2006,
- „Balkon Pana Boga”, 2010,
- „Legendy chrześcijańskie miast polskich”; 2011,
- „AIRAM. Ostatnia tajemnica”; wyróżnienie FENIKS 2020[2],
- „Twierdza aniołów”; 2014,
- „Dolina aniołów”; nagroda FENIKS 2022[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ l, DZIESIĘĆ PYTAŃ DO MAŁGORZATY NAWROCKIEJ [online], Strona Synodalna, 18 kwietnia 2023 [dostęp 2024-05-18] (pol.).
- ↑ Plan jest...anielski – rozmowa z Małgorzatą Nawrocką – [online], 10 grudnia 2020 [dostęp 2024-05-18] (pol.).
- ↑ Nagroda FENIKS 2022 – wyniki – Stowarzyszenie Wydawców Katolickich [online], swk.pl [dostęp 2024-05-18] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Nawrocka [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2024-05-14] (pol.).
- Małgorzata Nawrocka [online], ksiazki.wp.pl, 26 kwietnia 2010 [dostęp 2024-05-14] (pol.).
- Sanktuarium św. Antoniego w Jaśle – Klasztor Franciszkanów [online], www.franciszkaniejaslo.pl [dostęp 2024-05-14] .