Przejdź do zawartości

Manuskrypt paryski H

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Manuskrypt paryski H – zbiór notatek Leonarda da Vinci datowany na lata 1493-1494. Znajduje się w Institut de France w Paryżu[1].

Treść manuskryptu

[edytuj | edytuj kod]

Manuskrypt paryski H składa się z trzech kieszonkowych notesów powiązanych ze sobą[2]. Notatki zawierają studia z zakresu mechaniki, hydrauliki, gramatyki, także alegorie, bestiaria, rysunki heraldyczne[1]. Ponadto w notatkach znalazły się studia z geometrii Euklidesa, które były Leonardowi potrzebne do rysowania geometrycznych form wielościanów dla dzieła matematyka Luca Pacioli (1445–1514) O boskiej proporcji napisanego w latach 1496–1498, które matematyk zlecił do wykonania[2].

W rękopisie Leonardo przedstawia również rysunki instrumentów, takich jak cyrkle. Na stronach można również znaleźć adnotacje na temat geometrii euklidesowej oraz nie powiązane z żadnym tematem rysunki i wykresy[2].

Trzy notatniki pochodzą z tego samego okresu i tworzą rękopis 142 stronicowy o wymiarach 128 × 90 mm[2][3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Debolini 2006 ↓, s. 43.
  2. a b c d Paris Manuscript H. universalleonardo.org. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
  3. Nicholl 2006 ↓, s. 593.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Francesca Debolini: Klasycy sztuki. Da Vinci. Warszawa: 2006. ISBN 83-60529-03-5.
  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]