Przejdź do zawartości

Mark Bingham

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark Bingham
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1970
Phoenix

Data i miejsce śmierci

11 września 2001
Shanksville

Zawód, zajęcie

specjalista public relations

Alma Mater

University of California

Mark Kendall Bingham (ur. 22 maja 1970 w Phoenix, zm. 11 września 2001 w Shanksville) – amerykański specjalista w zakresie public relations, jedna z ofiar ataków terrorystycznych z 11 września 2001.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W Los Gatos, gdzie uczył się do 1988 roku, był kapitanem szkolnej drużyny rugby. Po ukończeniu szkoły w 1988 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, był wówczas przewodniczącym stowarzyszenia studentów. W college’u grał w akademickiej drużynie rugby, która w tym czasie dwukrotnie zdobyła tytuł mistrzowski[1] w 1991 i 1993 roku[2]. Był zawodnikiem o atletycznej budowie: 193 cm i 102 kg[3]. Uprawiał sporty ekstremalne, m.in. brał udział w biegu byków w Pampelunie i skakał do morza z hawajskich skał. Pod koniec lat 90. założył własną firmę The Bingham Group[4].

Zginął tragicznie w wieku 31 lat na pokładzie samolotu United Airlines, który rozbił się nieopodal Shanksville, kiedy terroryści utracili panowanie nad porwanym Boeingiem. Uważa się, że Bingham był w grupie pasażerów, którzy szturmem wtargnęli do kokpitu, aby zapobiec wykorzystaniu samolotu przez porywaczy do uderzenia w obiekt na terenie Waszyngtonu[4] i tym samym udaremnili zamiar terrorystów. Według relacji matki Marka Binghama – Alice Hoglan – 15 minut przed tragedią syn rozmawiał z nią przez telefon komórkowy, dowiedział się, że dwa samoloty uderzyły w World Trade Center, a kolejny w Pentagon[5]. Sam zaś przekazał matce informację o sytuacji, jaka zaistniała na pokładzie samolotu, którym leciał.

Mark Bingham został upamiętniony w pięciu filmach[6]:

W uznaniu zasług, za czyn bezinteresownej odwagi i najwyższej ofiary, na wniosek prezydenta Stanów Zjednoczonych, Kongres Stanów Zjednoczonych odznaczył pośmiertnie Marka Binghama najwyższym cywilnym odznaczeniem nadawanym przez Kongres – Złotym Medalem Kongresu (Congressional Gold Medal)[7].

Mark Bingham był gejem. Matka potwierdza, że syn dokonał coming outu już w 1991 roku, kiedy miała nastawienie raczej antygejowskie[8]. Orientacja homoseksualna Binghama była komentowana w prasie na całym świecie, szczególnie w kontekście przypisywanych mu czynów[9]. New York Times podkreślił, że Mark Bingham stał się również ikoną pośród gejów[10]. Międzynarodowa Organizacja Gay Rugby ogłosiła, że w Dublinie będzie rozgrywany Puchar Marka Binghama. Wydarzenie to jest popierane przez Irlandzki Związek Rugby[11].

Pośmiertnie został wybrany człowiekiem roku 2001 pisma „The Advocate[12][13].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. About the Fog Rugby – Mark Bingham (1970-2001). [dostęp 2008-09-07]. (ang.).
  2. United Hero: Mark Bingham. [dostęp 2008-09-07]. (ang.).
  3. California Community Foundation – Building the Future of Los Angeles. [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-15)]. (ang.).
  4. a b A Mark Bingham history tour. [dostęp 2008-09-07]. (ang.).
  5. CNN.com. [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-22)]. (ang.).
  6. Mark Bingham (Character). [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-18)]. (ang.).
  7. Library of Congres – Honoring the Passengers and Crew of United Flight 93 Act (Introduced in Senate). [dostęp 2008-09-09]. (ang.).
  8. Michael Jensen: AfterElton.com - United 93, Mark Bingham, and Why It Matters That He Was Gay (Mark Bingham i dlaczego to, że był gejem ma znaczenie). [dostęp 2008-09-10]. (ang.).
  9. Ed Vulliamy: The Guardian – The real story of flight 93 World news The Observer Let’s roll.... [dostęp 2008-09-10]. (ang.).
  10. Evelyn Nieves: New York Times – Passenger on Jet: Gay Hero or Hero Who Was Gay?. [dostęp 2008-09-10]. (ang.).
  11. Parlons Rugby – Les news qui ne servent à rien. [dostęp 2008-09-10]. (fr.).
  12. The Advocate – Mark Bingham – Person of the Year. [dostęp 2008-09-11]. (ang.).
  13. Team Bingham: Live. Love. Lead. NEVER Forget. [dostęp 2008-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-23)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]