Przejdź do zawartości

Maximilien Sorre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maximilien Sorre
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1880
Rennes

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1962
Messigny-et-Vantoux

profesor nauk o Ziemi
Specjalność: antropogeografia
Alma Mater

Uniwersytet w Montpellier

Doktorat

1913

Profesura

1923

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Lille
Unowersytet w Bordeaux
Uniwersytet Paryski

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Maximilien Sorre (ur. 16 lipca 1880 w Rennes, zm. 10 sierpnia 1962 w Messigny-et-Vantoux) – francuski antropogeograf, profesor Uniwersytetu w Paryżu, kierownik Katedry Antropogeografii na tamtejszym Wydziale Humanistycznym.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo nauczyciel geografii. Nauczał w Ecole Normale w La Roche-sur-Yon. W 1911 licencjat z historii i geografii na Uniwersytecie w Montpellier. W 1913 doktorat na Sorbonie (dotyczący śródziemnomorskiej części Pirenejów). Podczas I wojny światowej wykładał na uniwersytetach w Lille i Bordeaux. Od 1920 członek Narodowego Komitetu Geograficznego. W 1923 nominacja na profesora uniwersyteckiego. Wykładał na uniwersytetach w Lille i Clermont Ferrand. W czasie II wojny światowej objął kierownictwo Katedry Antropogeografii w Paryżu, na Sorbonie. Wcześniej pełnił też funkcję dyrektora departamentu w Ministerstwie Oświaty za rządów Frontu Ludowego. Członek towarzystw geograficznych w Szkocji, Serbii i we Włoszech. W 1946 otrzymał Legię Honorową, a w 1956 komandorię Akademii.

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Les Pyrénées méditerranéennes : étude de géographie biologique (1913) – podstawowe opracowanie regionalne Pirenejów,
  • Étude critique des sources de l’histoire de la viticulture et du commerce des vins et eaux-de-vie en Bas-Languedoc au XVIIIe siècle,
  • Les Pyrénées,
  • Mexique, Amérique centrale, tom 14,
  • Méditerranée. Péninsules méditerranéennes, tom 7,
  • Les fondements biologiques de la géographie humaine. Essai d'une écologie de l’homme,
  • Les fondements de la géographie humaine,
  • Tom 1: Les fondements biologiques. Essai d’une écologie de l’homme,
  • Tom 2: Les fondements techniques,
  • Tom 3: L’habitat. Conclusion générale,
  • L’adaptation au milieu bioclimatique et biosocial: géographie psychologique,
  • Les migrations des peuples. Essai sur la mobilité géographique,
  • Rencontres de la géographie et de la sociologie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Berezowski, Dr Maximilan Sorre - profesor Uniwersytetu Paryskiego, w: Czasopismo Geograficzne, tom XXXIV, zeszyt 3, PTG, Wrocław, 1963, s.329-331