Przejdź do zawartości

Mikołaj Herburt Odnowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Herburt Odnowski
Ilustracja
Mikolaj Herburt Odnowski. Drewniana figura 1550-1551 autorstwa Pancrazio Lyabenvolfa z Norybergi
Herb
Herburt
Rodzina

Herburtowie herbu Herburt

Data śmierci

1555

Ojciec

Piotr Herburt (1485–1532)

Żona

Anna z Bobrku Ligęzówna

Mikołaj Herburt Odnowski z Odnowa[1] i Felsztyna herbu Herburt (zm. w 1555 roku, pochowany we Lwowie) – syn Piotra, wnuk Jana z Odnowa, prawnuk Frydrusza z Chlipel, wojewoda krakowski do 1555, wojewoda sandomierski do 1553, kasztelan przemyski od 1538, starosta generalny ruski w latach 1537-1555[2], starosta krasnostawski (1550), kasztelan biecki i starosta sądecki, doradca królowej Bony.

Kościół pw. św. Mikołaja w Kulikowie

Żonaty z Anną, córką burgrabiego krakowskiego Stanisława Feliksa Ligęzy[3]. Właściciel zamku w Zboiskach 1529, który rozbudował i umocnił istniejące założenie.

Poseł na sejm piotrkowski 1533 roku z ziemi lwowskiej[4].

Właściciel kompleksu dóbr na Pogórzu Bukowskim, Tokarni, Osławicy, Zahoczewia, zamku i folwarku w Zboiskach, sołectwo we wsi Prusiek, Bukowska z folwarkiem, Wolicy, Woli Piotrowej, Karlikowa, Przybyszowa, Płonnej wraz z folwarkiem, Wysoczan, Kamiennego, Mchawy, Żernicy, Roztoki Dolne, Kalnica, Graniczna, Radoszyc, które otrzymał za zasługi w roku 1539, oraz wsi Osławica, Dołżyca, Czystohorb, Jawornik, Wisłok Wielki. Dzierżawami dożywotnimi były wsie Artasów, Koszelów, Stroniatyn i Zachorzyce. Dobra dziedziczne Odnów i Sulinów. Z braku męskiego potomka dobra te miały przypaść stryjowi Janowi Herburtowi z Felsztyna. Mikołaj Herburt był fundatorem (1538) gotycko-renesansowego kościoła pw. św. Mikołaja w Kulikowie na ziemi lwowskiej.

Rodzeństwo; siostry: Katarzyna, Anna, Elżbieta i Barbara żona Stanisława Reya[5] z Nagłowic, matka Mikołaja Reja[6].

Jego siostrzeńcem był Piotr Barzy, starosta lwowski[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Obecnie ukr. Уднів, pl. Udnów - parafia Kulikowo, 18 km od Żółkwi
  2. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 152.
  3. Zbigniew Anusik, Kasztelana sandomierskiego Mikołaja Spytka Ligęzy (ok. 1563–1637) sprawy rodzinne i majątkowe. Przyczynek do genealogii i dziejów gorzyckiej linii rodziny Ligęzów herbu Półkozic, w: Przegląd Nauk Historycznych, R. XXI, nr 1 (2022), s. 98.
  4. Rafał Jaworski, Posłowie ziemscy na sejm walny piotrkowski 1533 roku, w: Zapiski Historyczne tom LXXXIV, rok 2019, Zeszyt 2, s. 158.
  5. „A ten to Mikołaj Odnowski był mu bratem bliskim i dał mu był swe prawo jeszcze za żywota swego, a był kasztelanem przemyskim i starostą lwowskim. Potym tu, w krakowskiej ziemi, nad Nidą, założył był miasto przy Nagłowicach, przezwiskiem herbu swego Okszą, i niemało był imienia tam potym przykupił.” [w:] Andrzej Trzecieski. Żywota...
  6. „Która gdy mu umarła, pojął był drugą żonę tamże w Rusi, z imieniem niemałym, Barbarę Herburtównę, z domu z dawna sławnego Fulsztyńskiego, siostrę rodzoną Herburta Odnowskiego, kasztelana bieckiego i starosty sądeckiego, herbu trzech mieczów w jabłku, która była została wdową po zacnym człowieku, po Żórawińskim, którego byli pojmali Turcy na Bukowinie za Aleksandra króla, który potym tamże w tym więzieniu w kilka lat umarł. Tamże w Rusi potym mieszkał. Tamże się mu z tej Herburtówny urodził syn, ten to Mikołaj, w miasteczku w Żórawnie, które dzierżał nad Niestrem, niedaleko Żydaczowa, w mięsopustny wtorek roku bożego 1505”. [w:] Andrzej Trzecieski. Żywota i spraw poczciwego szlachcica polskiego
  7. Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 1. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1899, s. 127.

Literatura

[edytuj | edytuj kod]