Przejdź do zawartości

NGC 4038

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 4038
Ilustracja
Zderzające się galaktyki NGC 4038 i NGC 4039
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

7 lutego 1785

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Kruk

Typ

spiralna z poprzeczką (SBm)

Rektascensja

12h 01m 52,8s[1]

Deklinacja

–18° 51′ 52″[1]

Odległość

45 mln ly

Przesunięcie ku czerwieni

0,005593[2]

Jasność obserwowana

10,3[1]m

Rozmiary kątowe

3,4' × 1,7'[1]

Alternatywne oznaczenia
ESO 572-47, MCG -3-31-14, UGCA 264,
ARP 244, VV 245, PGC 37967

NGC 4038 (również PGC 37967 lub UGCA 264) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBm), znajdująca się w gwiazdozbiorze Kruka w odległości 62 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 7 lutego 1785 roku przez Williama Herschela[3]. NGC 4038 i sąsiednia NGC 4039 zostały skatalogowane jako Arp 244 w Atlasie Osobliwych Galaktyk Haltona Arpa, znane są też pod nazwą Galaktyki Czułki.

Zderzające się jądra galaktyk Antennae (Czułki), NGC 4038 znajduje się u góry, zdjęcie Teleskopu Hubble’a

Niezwykły kształt galaktyki NGC 4038 i sąsiedniej NGC 4039 jest skutkiem ich zderzenia. Te dwa systemy gwiezdne łączą się, a ich widok do złudzenia przypomina kształt serca[4]. Zderzenie to rozpoczęło się ponad 100 milionów lat temu i trwa. Symulacje komputerowe przewidują, że dwie galaktyki spiralne połączą się w galaktykę eliptyczną w wyniku procesu, który ma trwać około miliarda lat[5]. Zderzenie galaktyk zainicjowało powstanie milionów gwiazd w obłokach pyłu i gazu w obu galaktykach. Najmasywniejsze z nowo powstałych gwiazd zdążyły już zużyć zapas swojego paliwa jądrowego i eksplodowały jako supernowe. W galaktyce NGC 4038 zaobserwowano dotąd pięć supernowych: SN 1921A, SN 1974E, SN 2004gt, SN 2007sr i SN 2013dk[6].

NGC 4038 należy do grupy galaktyk NGC 4038 i jest jej najważniejszym członkiem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d NGC 4038 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
  2. NGC 4038 w bazie SIMBAD (ang.)
  3. Courtney Seligman: NGC 4038. Celestial Atlas. [dostęp 2014-08-10]. (ang.).
  4. Kamil Złoczewski: Kosmos. Cuda nieba południowego. T. 63. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 21-23. ISBN 978-83-252-1916-1.
  5. Praca zbiorowa: Kosmos. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2012, s. 179. ISBN 978-83-7670-323-7.
  6. List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-08-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]