Nasza TV
| Rozpoczęcie nadawania |
17 stycznia 1998 |
|---|---|
| Zakończenie nadawania |
1 kwietnia 2000 |
| Format obrazu | |
| Właściciel | |
| Systemy emisji sygnału |
|
| Kraj nadawania | |
| Język |
Polski |
| Zastąpiony przez |
Nasza TV – nieistniejąca polska stacja telewizyjna. Rozpoczęła działalność 17 stycznia 1998 roku, na początku miała 10 stacji nadawczych w środkowej Polsce. Jej właścicielem była spółka Polskie Media S.A.[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W systemie emisji naziemnej i sieciach kablowych docierała początkowo do 47% gospodarstw domowych[1]. Jej program miał być skierowany do rodzin[2]. Od 12 września 1998 roku współpracowała z telewizją RTL 7, nadając wspólne pasmo programowe, co wzbudziło sprzeciw KRRiT z powodu nieposiadania koncesji naziemnej przez RTL 7[2]. Prawomocność koncesji stacji podważył Naczelny Sąd Administracyjny[2], w związku z czym KRRiT uchyliła ją 26 maja 1998 roku[3], przyznając stacji poprawioną wersję koncesji 2 lutego 1999 roku[4].
W maju 1999 roku prezes stacji, Henryk Chodysz planował sprzedaż udziałów w stacji grupie SBS - plany te zostały jednak zablokowane przez współudziałowców stacji powiązanych z telewizjami TVN i Polsat, natomiast 1 czerwca[5] z powodu zalegania od grudnia 1998 roku[1] z opłatami operatorowi nadajników stacji, radomskiej spółce RSTV[5] sygnał stacji został wyłączony, a stacje sieci TV Odra, poprzednio retransmitujące program Naszej TV, podjęły retransmisję Polsatu 2[2]. 3 czerwca 1999 sygnał Naszej TV został przywrócony poprzez platformę cyfrową Wizja TV i sieć PTK, a stacja uruchomiła ponownie nadajniki naziemne. W październiku 1999 roku wysokość długu stacji przekroczyła 60 milionów złotych, w związku z czym jeden z jej wierzycieli złożył wniosek o upadłość stacji[2].
1 kwietnia 2000 roku, po przejęciu spółki Polskie Media S.A. przez nowych akcjonariuszy związanych z Polsatem, stacja zmieniła nazwę na TV4[1][2].
Na antenie Naszej TV emitowano m.in. teleturniej Sto plus jeden, który powstał w oparciu o brytyjski program o nazwie Whittle (początkowo Everybody’s Equal)[6]. Jego produkcją zajmowały się Euromedia TV i Grundy International.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Nasza TV, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-09].
- ↑ a b c d e f Tomasz Mielczarek, Polsat – od wytwórcy do dystrybutora telewizyjnych treści, Naukowy Przegląd Dziennikarski, kwiecień 2013, ISSN 2084-8064 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
- ↑ Wykaz koncesji i decyzji - Nadawcy koncesjonowani - Nadawcy i operatorzy - Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji [online], www.archiwum.krrit.gov.pl [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Wykaz koncesji i decyzji - Nadawcy koncesjonowani - Nadawcy i operatorzy - Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji [online], www.archiwum.krrit.gov.pl [dostęp 2024-07-09].
- ↑ a b Marta Bratkowska, Powrót na Wizji [online], Gazeta Wyborcza, 7 czerwca 1999 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
- ↑ Anna Z.: Entertainment and Game Shows. euromediatv.com.pl, 24 lipca 2005. [dostęp 2020-07-26]. (ang.).
