Przejdź do zawartości

Łasice (podrodzina ssaków)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Neovison)
Łasice
Mustelinae
G. Fischer, 1817[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – tchórz zwyczajny (Mustela putorius)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Nadrodzina

łasicokształtne

Rodzina

łasicowate

Podrodzina

łasice

Typ nomenklatoryczny

Mustela Linnaeus, 1758

Rodzaje

3 rodzaje (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Łasice[23], łasice właściwe (Mustelinae) – podrodzina w rodzinie łasicowatych (Mustelidae), obejmująca najmniejsze ssaki w rzędzie drapieżnych (Carnivora).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce, Eurazji i Afryce[24][25][26].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 19–56,2 cm, długość ogona 4,2–21 cm; masa ciała 25–2050 g; samce są większe i cięższe od samic[25]. Najczęściej posiadają czerwoną lub brązową sierść na grzbiecie i białą na brzuchu. Zdarza się, że niektóre osobniki pewnych gatunków po linieniu przybierają na zimę całkowicie białe ubarwienie. Posiadają wydłużone, smukłe ciało o krótkich nogach co pozwala im skutecznie polować w zaroślach.

Łasice odżywiają się małymi ssakami i od czasu do czasu człowiek uznaje je lokalnie jako szkodniki, gdyż niektóre gatunki polują również na drób oraz króliki hodowane na farmach i gospodarstwach[27].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należą dwa występujące współcześnie rodzaje[28][24][29][23]:

Opisano również rodzaj wymarły[30]:

  • Skopelogale Baskin, 2020 – jedynym przedstawicielem był Skopelogale melitodes Baskin, 2020
  1. Pisownia oryginalna.
  2. Typ nomenklatoryczny: Mustella Scopoli, 1777 (= Mustela Linnaeus, 1758).
  3. Typ nomenklatoryczny: Arctogale Kaup, 1829 (= Mustela Linnaeus, 1758).
  4. Typ nomenklatoryczny: Gale Wagner, 1841 (= Mustela Linnaeus, 1758).
  5. Typ nomenklatoryczny: Putorius G. Cuvier, 1817 (= Mustela Linnaeus, 1758).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J.G. Fisher von Waldheim. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.). 
  2. C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 59. (fr.).
  3. J.G. Fisher von Waldheim. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.). 
  4. J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 301, 1821. (ang.). 
  5. J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.). 
  6. G.T. Burnett. Illustrations of the Quadrupeda, or Quadrupeds, being the arrangement of the true four-footed Beasts indicated in outline. „Quarterly Journal of Science, Literature, and Art”. 28, s. 349, 1830. (ang.). 
  7. Ch.-L. Bonaparte: Saggio di una distribuzione metodica degli animali vertebrati. Roma: Antonio Boulzaler, 1831, s. 8. (wł.).
  8. W. Swainson: On the Natural History and Classification of Quadrupeds. London: Longman, Rees, Orme, Brown, Green, & Longman, and John Taylor, 1835, s. 361, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
  9. S.D.W.. The mammals of Britain systematically arranged. „The Analyst”. 4, s. 70, 1836. (ang.). 
  10. Ch.H. Smith: Introduction to Mammalia. W: W. Jardine: The naturalist’s library. Cz. 15: Mammalia. Edinburgh: W.H. Lizars, 1842, s. 193. (ang.).
  11. R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 66. (fr.).
  12. V. Loche: Catalogue des mammifères et des oiseaux observés en Algérie. Paris: Bertrand, 1858, s. 9. (fr.).
  13. E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 65. (ang.).
  14. E. Haeckel: Generelle morphologie der organismen. Allgemeine grundzüge der organischen formen-wissenschaft, mechanisch begründet durch die von Charles Darwin reformirte descendenztheorie. Cz. 2. Berlin: G. Reimer, 1866, s. clix. (niem.).
  15. J.V. Carus: Handbuch der Zoologie. Cz. 1: Wirbelthiere, Mollusken und Molluscoiden. Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1868, s. 127. (niem.).
  16. T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 5, 64, 1874. (ang.). 
  17. E. Schulze. Catalogus mammalium europaeorum. „Zeitschrift für Naturwissenschaften”. 73, s. 220, 1900. (łac.). 
  18. A.N.Ch. Acloque: Faune de France: contenant la description des espèces indigènes disposées en tableaux analytiques; et illustrée de figures représentant les types caractéristiques des genres. Paris: Librairie J.-B. Baillière et Fils, 19 rue Hautefeuille, près du boulevard Saint-Germain, 1900, s. 60. (fr.).
  19. É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Cz. 3: Quinquennale supplementum anno 1904. Berolini: Friedländer, 1904, s. 199. (łac.).
  20. M. Schlosser: Klasse. Mammalia. Säugetiere. W: K.A. von Zittel: Grundzüge der Paläontologie (Paläzoologie). Cz. 2: Vertebrata. München: Druck und verlag von R. Oldenbourg, 1911, s. 392. (niem.).
  21. M. Kretzoi. Materialien zur phylogenetischen Klassifikation der Aeluroïdeen. „Xe Congrès International de Zoologie”. 10 (2), s. 1350, 1929. (niem.). 
  22. W.K. Gregory & M. Hellman. On the Evolution and Major Classification of the Civets (Viverridae) and Allied Fossil and Recent Carnivora: A Phylogenetic Study of the Skull and Dentition. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 81 (3), s. 313, 1939. DOI: 10.2307/984861. (ang.). 
  23. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 159–161. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  24. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 456–458. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  25. a b S. Larivière & A.P. Jennings: Family Mustelidae (Weasels and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 649–655. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  26. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mustela. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-24].
  27. K.P. Buckley, E.B. Byrne & D.P. Sleeman. Diet of Irish Stoats (Mustela ermine hibernica) in two habitats. „Irish Naturalists’ Journal”. 34, s. 8-12, 2015. (ang.). 
  28. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-21]. (ang.).
  29. B.D. Patterson, H.E. Ramírez Chaves, J.F. Vilela, A.E.R. Soares & F. Grewe. On the nomenclature of the American clade of weasels (Carnivora: Mustelidae). „Journal of Animal Diversity”. 3 (2), s. 1–8, 2021. DOI: 10.29252/JAD.2021.3.2.1. (ang.). 
  30. J.A. Baskin. Mustelidae from Observation Quarry (early Barstovian) of Nebraska, with comments on Sheep Creek and lower Snake Creek mustelids. „Paludicola”. 12 (4), s. 227, 2020. (ang.).