Przejdź do zawartości

Neptun (mitologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neptun
bóg wód, chmur i deszcz, opiekun koni i wyścigów
Ilustracja
Neptun na mozaice rzymskiej z rejonu Afryki północnej
Występowanie

mitologia rzymska

Atrybuty

trójząb

Teren kultu

starożytny Rzym

Nazwa święta

Neptunalia (23 lipca)

Odpowiednik

Posejdon (grecki)

Neptun – w mitologii rzymskiej bóg wód, chmur i deszczu, odpowiednik greckiego Posejdona, boga morza. Atrybutem Neptuna był trójząb. Czczony wraz z bóstwem żeńskim zwanym Salacją lub Venilią (identyfikowanym z grecką Amfitrytą, w mitologii greckiej żoną Posejdona).

Był również opiekunem koni i wyścigów (Neptunus Equester). Jego świątynie znajdowały się blisko wyścigów (Circus Maximus i Circus Flaminius) oraz na Polu Marsowym (świątynia wzniesiona przez Agryppę po zwycięstwie nad Sekstusem Pompejuszem). Święto Neptuna (Neptunalia) obchodzono w okresie największej suszy – 23 lipca.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]