Przejdź do zawartości

Nick Foles

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nick Foles
Nicholas Edward Foles
Ilustracja
Foles w barwach Eagles
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1989
Austin

Wzrost

198 cm

Pozycja

Quarterback

Kariera juniorska
Lata Klub
Westlake (Austin, Teksas)
Arizona
Draft

2012, numer: 88
Philadelphia Eagles

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2012-2014 Philadelphia Eagles
2015 St. Louis Rams
2016 Kansas City Chiefs
2017-2018 Philadelphia Eagles
2019 Jacksonville Jaguars
2020-2021 Chicago Bears
2022 Indianapolis Colts

Nick Foles, właśc. Nicholas Edward Foles (ur. 20 stycznia 1989[1] w Austin) – amerykański zawodnik futbolu amerykańskiego, występujący na pozycji quarterbacka. W rozgrywkach uniwersyteckich NCAA występował w zespole Arizona. Wybrany w drafcie w 2012 roku przez Philadelphia Eagles w lidze NFL. Foles rozegrał swój pierwszy mecz w zawodowej lidze podczas 10 tygodnia rozgrywek sezonu 2012, kiedy zastąpił kontuzjowanego Michaela Vicka.

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony i wychowany w Austin w stanie Teksas. Foles w 2007 roku ukończył Westlake High School. Te samą szkołę ukończyła wcześniej obecna gwiazda NFL, quarterback New Orleans Saints Drew Brees. Foles występując przez 2 lata w podstawowym składzie podał piłkę na odległość w sumie 5658 jardów, a także zdobył w ten sposób 56 przyłożeń. Oba osiągnięcia złamały rekordy szkolne ustanowione wcześniej przez Breesa[2]. Zawodnik występował również w szkolnej drużynie koszykówki. Grając w podstawowym składzie przez 3 lata, dwukrotnie został wybrany MVP zespołu[2]. Jako zawodnik koszykówki został zrekrutowany przez uczelnie Georgetown, Texas i Baylor[3].

Foles pierwotnie zdecydował się na wybór uczelni Arizona State, jednak później zmienił zdanie i wstąpił do Michigan State[4].

College

[edytuj | edytuj kod]

Po spędzeniu roku na uczelni Michigan State, Foles zdecydował się na transfer do Arizony[4].

Po sezonie 2008 podstawowy rozgrywający zespołu, Willie Tuitama ukończył studia. Przed kolejnym sezonie Foles rywalizował o pozycję podstawowego quarterbacka z Mattem Scott. Po wiosennych treningach trenerzy podjęli decyzję, że to Scott zostanie starterem. Kierowali się głównie tym, że zawodnik ten był tzw. dual threat quarterbackiem. Pomimo dwóch zwycięstw przeciwko drużynom z uczelni Central Michigan oraz Northern Arizona, po przegranej w swoim trzecim meczu z uniwersytetem Iowa, Scott przestał występować w podstawowym składzie. Foles uzyskał wtedy możliwość pokazania swoich umiejętności, zostając starterem. W kolejnym meczu poprowadził on drużynę do zwycięstwa nad Oregon State, po czym występował w podstawowym składzie do końca sezonu. Zawodnik ukończył rok z 260 celnymi podaniami na 409 ogółem, podał w sumie na 2486 jardów, 19 przyłożeń oraz 9 przechytów[5]. Ostatnim meczem w sezonie była porażka 0-33 przeciwko Nebrasce w Holiday Bowl.[6]

W kolejnym sezonie, Foles od początku występował w podstawowym składzie. Poprowadził on swoją drużynę do rozpoczęcia sezonu z bilansem 7 zwycięstw i 1 porażki. Jego drużyna wygrała mecz przeciwko uczelni Iowa, która przed spotkaniem znajdowała się na 9. miejscu w rankingu drużyn uniwersyteckich. Foles poprowadził w tym meczu zwycięski drive, który zakończył się podaniem na przyłożenie do Buga Wright. W spotkaniu przeciwko Washington State, zawodnik odniósł kontuzję kolana, przez którą nie wystąpił w dwóch kolejnych meczach. Foles zakończył sezon ze zdobytymi 3191 jardami przez podania, 20 przyłożeniami oraz 10 przechytami[5]. Statystyki te osiągnął pomimo nie wystąpienia w dwóch meczach. Na koniec sezonu przegrał w Alamo Bowl 10-36 przeciwko Oklahoma State[7].

Podczas sezonu 2011, Foles podał celnie 387 razy na 560 prób, dzięki podaniom zdobył 4334 jardy. Podał także na 28 przyłożeń i 14 przechytów[5]. Zdobywając średnio 352,58 jarda na mecz ogółem, był najlepszym pod tym względem zawodnikiem w konferencji Pacyfic-12, a także piątym w pierwszej dywizji NCAA wśród konferencji FBS.[8]

Foles ukończył uczelnię Arizona na kierunku komunikacja[2].

Statystyki występów w rozgrywkach NCAA

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna G GS Podania Bieg Sacked Fumbles
Att Comp Pct Yds Y/A TD Int Rtg Att Yds Avg TD Sack YdsL Fum FumL
2007 MSU 1 0 8 5 62,5 57 7,1 0 0 122,4 0 0 0 0
2009 ARIZ 12 409 260 63,6 2486 6,1 19 9 125,6 27 -73 -2,7 3
2010 ARIZ 11 426 286 67,1 3191 7,5 20 10 140,9 35 -113 -3,2 1
2011 ARIZ 12 560 387 69,1 4334 7,7 28 14 145,6 43 -103 -2,4 0
W sumie 36 1403 938 66,9 10068 7,2 67 33 138,2 105 -289 -2,8 4

Kariera w NFL

[edytuj | edytuj kod]
Foles podczas Alamo Bowl w 2010

Umiejętności Folesa zostały docenione przed ekpertów. Był uważany za jednego z lepszych zawodników na pozycji quarterbacka, którzy przystąpili do draftu. W kilku rankingach został umieszczony na 7. miejscu wśród rozgrywających[9][10][11].

Został wybrany w trzeciej rundzie (88. wybór) draftu NFL w roku 2012 przez zespół Philadelphia Eagles. Był siódmym rozgrywającym wybranym w drafcie w roku 2012.

Wyniki zawodnika z NFL Combine
Wzrost Waga Zasięg ramion Sprint na 40 jardów Pionowy skok Skok w dal
198 cm 110 kg 0,87 m 5,13 s 0,78 m 2,85 m
Dane z NFL Combine[12]

Philadelphia Eagles

[edytuj | edytuj kod]

Z drużyną z Filadelfii podpisał czteroletni kontrakt 21 maja 2012. Podczas treningów letnich wywalczył sobie pozycję quarterbacka nr 2 w drużynie, przez co z zespołu odszedł dotychczasowy zmiennik na tej pozycji Mike Kafka. Pomimo spekulacji prowadzonych przez media, Foles nie wybiegł na boisko w podstawowym składzie w meczu przeciwko New Orleans Saints 5 listopada (tydzień 9). Trener Andy Reid zadecydował, że starterem nadal pozostanie Michael Vick. Zawodnik zadebiutował tydzień później, w spotkaniu przeciwko Dallas Cowboys. Zajął miejsce kontuzjowanego w drugiej kwarcie Vicka. W debiucie poniósł porażkę 23-38. W meczu rzucił celnie 22 podania na 32 próby, na odległość 219 jardów. Rzucił swoje pierwsze podanie na touchdown, które złapał Jeremy Maclin oraz raz jego podanie zostało przechwycone.

W kolejnym meczu zawodnik cały czas pozostawał starterem ze względu na kontuzję, którą doznał Vick, jednak 3 grudnia trener Reid ogłosił, że to Foles będzie występował w podstawowym składzie do końca sezonu. Podczas czternastego tygodnia rozgrywek, 9 grudnia, młody rozgrywający odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w NFL, grając przeciwko Tampa Bay Buccaneers. 23 grudnia podczas meczu z Washington Redskins, Foles złamał rękę, po czym trzy dni później został umieszczony na liście graczy kontuzjowanych i nie zagrał więcej w debiutanckim sezonie.

4 lutego 2018 zwyciężył ze swoją drużyną w 52 Super Bowl a sam zawodnik został wybrany MVP meczu.[13]

Statystyki występów w rozgrywkach NFL

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna G GS Podania Bieg Sacked Fumbles
Att Comp Pct Yds Y/A TD Int Rtg Att Yds Avg TD Sack YdsL Fum FumL
2012 PHI 7 6 265 161 60,8 1699 6,4 6 5 79,1 11 42 3,8 1 20 131 8 3
W sumie 7 6 265 161 60,8 1699 6,4 6 5 79,1 11 42 3,8 1 20 131 8 3

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Futbolista jest synem Larry'ego i Melissy Folesów. Ma dwie siostry Lacey i Katie[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyszukiwarka urodzonych w stanie Teksas. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  2. a b c Biografia Folesa na stronie Arizona Wildcats. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-02)].
  3. Trener Andy Reid o nowym QB Nicku Folesie. 2012-04-27. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. (ang.).
  4. a b Quarterback Nick Foles. 2012-04-28. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-01)]. (ang.).
  5. a b c Statystyki Folesa na ESPN. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  6. Holiday Bowl 2009. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-18)]. (ang.).
  7. Alamo Bowl 2010. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-12)]. (ang.).
  8. Statystyki NCAA, sezon 2011. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  9. Footballsfuture QB ranking. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  10. Waterfootball QB ranking. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  11. QB NFL Draft Scout. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  12. Wyniki NFL Combine 2012. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  13. Philadelphia Eagles Knock off Patriots Win Super Bowl. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  14. Profil Folesa. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-14)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]