Przejdź do zawartości

Niszczyciele rakietowe typu Murasame

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niszczyciele typu Murasame
Ilustracja
Kraj budowy

Japonia Japonia

Użytkownicy

 Japońskie Morskie Siły Samoobrony

Wejście do służby

1996

Zbudowane okręty

9

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 4500 t
pełna: 5100 t

Długość

151 m

Szerokość

17,4 m

Zanurzenie

5,2 m

Napęd

siłownia typu COGAG 4 turbiny gazowe o mocy 84 000 KM

Prędkość

30 węzłów

Uzbrojenie

1 ośmioprowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwokrętowych SSM-1B
szesnastoprowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych Sea Sparrow
wyrzutnia rakietotorped RUM-139 ASROC
2x zestaw przeciwrakietowy Phalanx CIWS 20 mm
dwie potrójne wyrzutnie torped Mk 32

Wyposażenie lotnicze

1 śmigłowiec Sikorsky SH-60J(K)

Niszczyciele rakietowe typu Murasamejapońskie niszczyciele rakietowe, które zaczęły wchodzić do służby w Japońskich Morskich Siłach Samoobrony w 1996. Okręty klasyfikowane są także jako duże fregaty rakietowe. Zbudowano 9 jednostek tego typu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Równolegle z pracami nad niszczycielami rakietowymi typu Kongō Japońskie Morskie Siły Samoobrony zgłosiły zapotrzebowanie na mniejsze, charakteryzujące się podobnymi właściwościami bojowymi jednostki eskortowe. Okręty miały zastąpić w służbie niszczyciele rakietowe typu Hatsuyuki i Asagiri.

Środki na budowę pierwszej jednostki typu zostały autoryzowane w budżecie obronnym na rok 1991. Położenie stępki pod budowę pierwszego okrętu, którym był "Murasame" (DD-101) miało miejsce 18 sierpnia 1993 w tokijskiej stoczni Ishikawajima-Harima Heavy Industries(inne języki). Wodowanie nastąpiło 24 sierpnia 1994, wejście do służby 12 marca 1996. Początkowo planowano budowę 14 okrętów tego typu. Po zbudowaniu dziewięciu okrętów w projekcie dokonano zmian, które zaowocowały powstaniem kolejnych pięciu jednostek określanych jako typ Takanami.

Projekt jednostek opracowano w oparciu o rozwiązania sprawdzone przy budowie niszczycieli typu Asagiri. Okręty wyposażone są w napęd typu COGAG (Combined Gas And Gas) co oznacza, iż dla prędkości maksymalnej wykorzystywane są wszystkie zainstalowane turbiny, a dla ekonomicznej tylko połowa z nich.

Przy projektowaniu okrętów typu Murasame szczególną uwagę zwrócono na zapewnienie im właściwości stealth. Cel ten osiągnięto głównie dzięki odpowiedniemu pochyleniu burt i ścian nadbudówek. Aby osiągnąć maksymalne rozproszenie fal radarowych burty zostały wychylone na zewnątrz, ściany nadbudówek do wewnątrz. Powierzchnie zewnętrzne zostały pokryte substancją pochłaniającą fale emitowane przez radary. Aby maksymalnie wyciszyć urządzenia okrętów wszystkie mechanizmy zostały osadzone na elastycznych podkładach.

Na okrętach zastosowano płynną linię pokładu, który jest podniesiony na dziobie i obniżony na rufie. Kadłub z wysokowytrzymałej stali podzielono na 11 wodoszczelnych przedziałów.

Zbudowane okręty

[edytuj | edytuj kod]


Niszczyciele rakietowe typu Murasame
Nazwa Numer taktyczny Rozpoczęcie budowy Wodowanie Wejście do służby
Murasame DD-101 18 sierpnia 1993 21 sierpnia 1994 12 marca 1996
Harusame DD-102 24 sierpnia 1994 16 października 1995 24 marca 1997
Yudachi DD-103 18 marca 1996 19 sierpnia 1997 4 marca 1999
Kirisame DD-104 3 kwietnia 1996 21 sierpnia 1997 18 marca 1999
Inazuma DD-105 8 maja 1997 9 września 1998 15 marca 2000
Samidare DD-106 11 września 1997 24 września 1998 21 marca 2000
Ikazuchi DD-107 25 lutego 1998 24 czerwca 1999 14 marca 2001
Akebono DD-108 29 października 1999 25 września 2000 19 marca 2002
Ariake DD-109 18 maja 1999 16 października 2000 6 marca 2002

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marcin Schiele. Japońskie fregaty rakietowe typu Murasame. „MSiO”. Styczeń 2000. nr 1. s. 12 – 16. 
  • www.globalsecurity.org: DD-101 Murasame Class. [dostęp 2008-12-14]. (ang.).