Noemí Sanín
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Minister Spraw Zagranicznych | |
| Okres | |
| Minister Komunikacji | |
| Okres | |
Noemí Sanín (ur. 6 czerwca 1949 w Medellín) – kolumbijska polityk, trzykrotna kandydatka w wyborach prezydenckich, była minister komunikacji i była minister spraw zagranicznych. Była ambasador Kolumbii w Hiszpanii (2002–2007) i Wielkiej Brytanii (2007–2009).
Edukacja i praca zawodowa
[edytuj | edytuj kod]W 1973 ukończyła prawo na Pontificia Universidad Javeriana w Bogocie, a następnie studia podyplomowe w zakresie finansów i prawa handlowego[1].
Po studiach pracowała w sektorze finansowym, zarówno w firmach państwowych i prywatnych. W latach 1976–1979 była wicedyrektorem, a następnie dyrektorem (1979–1983) firmy finansowej Corporación de Ahorro y Vivienda[1].
Kariera polityczna
[edytuj | edytuj kod]W latach 1983–1986 zajmowała stanowisko ministra komunikacji w gabinecie prezydenta Belisario Betancur Cuartas. Jej głównym osiągnięciem było zreformowanie publicznej telewizji i zorganizowanie sieci telewizji regionalnej. Prezydent Batancur mianował ją także przedstawicielem rządu w negocjacjach pokojowych z FARC[1].
Od 1990 do 1991 była ambasadorem Kolumbii w Wenezueli. W tym czasie wymiana handlowa między krajami wzrosła trzykrotnie[1].
W 1991 została mianowana przez prezydenta Césara Gavirię ministrem spraw zagranicznych, którym pozostała do 1994. W tym czasie Kolumbia zasiadała w Radzie Bezpieczeństwa ONZ oraz przewodniczyła tzw. Grupie 77 wewnątrz tej organizacji. W czasie jej kadencji Kolumbia przewodniczyła także Ruchowi państw niezaangażowanych, a prezydent Garcia był sekretarzem generalnym OPA[1].
W latach 1994–1995 po raz pierwszy zajmowała stanowisko ambasadora Kolumbii w Wielkiej Brytanii[1]. W 1998 po raz pierwszy wzięła udział w wyborach prezydenckich, w których z wynikiem 27% głosów poparcia zajęła trzecie miejsce[2]. W drugiej turze wyborów poparła Andrésa Pastranę Arango, który ostatecznie zwyciężył. Po wyborach wyjechała do USA, by podjąć studia na Harvard University (1999–2001).
W 2002 ponownie stanęła do wyborów prezydenckich[3][4]. Założyła w tym celu własne ugrupowanie polityczne, Tak Kolumbia (Si Colombia). W głosowaniu zdobyła jednak tylko 5,8% głosów poparcia. W latach 2002–2007 była ambasadorem Kolumbii w Hiszpanii. 19 listopada 2007 została mianowana przez prezydenta Álvaro Uribe ambasadorem Kolumbii w Wielkiej Brytanii. 11 lipca 2009 zrezygnowała ze stanowiska, by wziąć udział w zbliżających się wyborach prezydenckich[5].
14 marca 2010 w prawyborach została wybrana kandydatką Kolumbijskiej Partii Konserwatywnej w wyborach prezydenckich w maju 2010. W głosowaniu pokonała nieznaczną różnicą głosów Andrésa Felipe Ariasa. Zdobyła 1,118 mln głosów, podczas gdy Arias 1,080 mln[6]. W wyborach zajęła piąte miejsce, zdobywając 6,13% głosów poparcia[7].
Sanin była dwukrotnie zamężna, ma jedną córkę.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Noemí Sanín – Candidata Presidencial 2010-2014. Colombiamania.com. [dostęp 2010-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-15)]. (hiszp.).
- ↑ „Colombians look for a new kind of politics”, BNet, czerwiec 1998.
- ↑ „Quiénes son los candidatos?”, BBC Mundo, 18 maja 2002.
- ↑ „Colombia elections: Key contenders”, BBC News, 21 maja 2002.
- ↑ Noemí Sanín renuncia a la embajada en el Reino Unido. ElEspectador.com, 11 lipca 2009. [dostęp 2010-06-15]. (hiszp.).
- ↑ Noemí Sanín llamó a la unidad conservadora tras su victoria en la consulta. ElTiempo.com. [dostęp 2010-06-15]. (hiszp.).
- ↑ Resolucion No. 1190 DE 2.010. Registraduría Nacional del Estado Civil, 9 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-15]. (hiszp.).