Przejdź do zawartości

Nucifraga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nucifraga
Brisson, 1760[1]
Ilustracja
Orzechówka popielata (N. columbiana)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Nucifraga

Typ nomenklatoryczny

„nucifraga” (= Corvus caryobatactes Linnaeus, 1758)

Synonimy
Gatunki

4 gatunki – zobacz opis w tekście

Nucifragarodzaj ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej i Eurazji[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 27–35 cm, masa ciała 106–220 g[9].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1760 roku francuski zoolog Mathurin Jacques Brisson w publikacji własnego autorstwa poświęconej ornitologii[1]. Gatunkiem typowym jest (tautonimia) orzechówka zwyczajna (N. caryocatactes).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nucifraga (Nuciphraga, Nuciphaga): późnośredniowiecznołac. nucifraga, nazwa nadana orzechówce zwyczajnej przez Turnera w 1544 roku jako tłumaczenie niemieckiej nazwy Nussbrecher ‘łamacz orzechów’, od łac. nux, nucis ‘orzech’; frangere ‘roztrzaskać’[10].
  • Caryocatactes (Cariocatactes, Caryocathactes): gr. καρυοκατακτης karuokataktēs ‘orzechówka’, od καρυον karuon ‘orzech’; καταγνυμι katagnumi ‘rozbić, roztrzaskać’[11]. Typ nomenklatoryczny (oznaczenie monotypowe): Corvus caryocatactes Linnaeus, 1758.
  • Picicorvus (Piscicorvus): łac. pica ‘sroka’; corvus ‘kruk’[12]. Typ nomenklatoryczny (oznaczenie monotypowe): Corvus columbianus A. Wilson, 1811.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

DO rodzaju należą następujące gatunik[13]:

  1. Młodszy homonim Caryocatactes Möhring, 1758 (Columbidae).
  2. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Nucifraga Brisson, 1760.
  3. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Caryocatactes Koch, 1816.
  4. Niepoprawna późniejsza pisownia Picicorvus Bonaparte, 1850.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés: a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Paryż: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 30. (fr.).
  2. C.L. Koch: System der bayerischen Zoologie. T. 1. Nürnberg: in Kommission bei der Steinischen Buchhandlung, 1816, s. 93. (niem.).
  3. C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d’oiseaux: pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon. Cz. 1. Strasbourg: Chez Legras Imbert et Comp., 1838, s. (9). (fr.).
  4. P.A.J. Drapiez: Résumé d’ornithologie ou d’histoire naturelle des oiseaux. Contenant les Caractères, l’Anatomie, la Physiologie, les Mœurs, la Géographie, les Fossiles, la Classification de ces animaux, avec la Description et l’Histoire des familles et des genres; précédé d’une Introduction historique, et suivi d’une Biographie, d’une Bibliographie et d’un Vocabulaire; complété par une Iconographie de 48 planches. Paris: Bachelier, Charles Louis Étienne, Bureau de l’Encyclopédie portative, Biblioteca Provinciale, Ufficio topografico, 1829, s. 162. (fr.).
  5. H. Burmeister: Passerinae. W: J.S. Ersch, J.G. Gruber (redaktorzy): Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste. Leipzig: F. A. Brockhaus, 1840, s. 144. (niem.).
  6. Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 384. (łac.).
  7. a b G.R. Gray: Hand-list of genera and species of birds: distinguishing those contained in the British Museum. Cz. 2: Conirostres, Scansores, Columbæ, and Gallinæ. London: printed by order of the Trustees, 1870, s. 9. (ang.).
  8. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-14]. (ang.).
  9. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Crows, Jays, and Magpies (Corvidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Nucifraga, DOI10.2173/bow.corvid1.01 [dostęp 2024-11-21] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  10. The Key to Scientific Names, Nucifraga [dostęp 2023-05-14].
  11. The Key to Scientific Names, Caryocatactes [dostęp 2023-05-14].
  12. The Key to Scientific Names, Picicorvus [dostęp 2024-11-21].
  13. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 – krukowate – Crows and Jays (wersja: 2024-10-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-11-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).