Przejdź do zawartości

Orlik malajski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orlik malajski
Ictinaetus malaiensis[1]
(Temminck, 1822)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Ictinaetus[2]
Blyth, 1843

Gatunek

orlik malajski

Synonimy
  • Falco malayensis Temminck, 1822[3]
  • Ictinaetus malayensis (Temminck, 1822)
Podgatunki
  • I. m. perniger (Hodgson, 1836)
  • I. m. malaiensis (Temminck, 1822)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Orlik malajski[5] (Ictinaetus malaiensis) – gatunek dużego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Ictinaetus[5].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Orlik malajski występuje w zależności od podgatunku[6][7]:

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Jest bardzo dużym drapieżnikiem. Długość ciała 65–80 cm; masa ciała 1000–1600 g; rozpiętość skrzydeł 148–182 cm[7]. Czarna barwa upierzenia tego ptaka sprawia, że jest łatwo rozpoznawalny. Dziób mocny, haczykowato zagięty. Skrzydła tworzą w locie literę „V”. To odróżnia go od występującego na tym samym terenie wojownika indyjskiego.

Zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Orlik malajski żywi się ssakami oraz ptakami i ich jajami. Znany jest ze swego powolnego lotu, ponad baldachimami drzew[8]. Zagięte, szeroko rozstawione pazury pozwalają mu wybierać jaja lub pisklęta z gniazd i unosić je[9]. Jego naturalnym środowiskiem są góry i lesisty teren.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje orlika malajskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ictinaetus malayensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-09-25] (ang.).
  2. Ictinaetus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-09] (ang.).
  3. Indian Black Eagle (Ictinaetus malayensis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  4. a b BirdLife International, Ictinaetus malaiensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2016-10-26] (ang.).
  5. a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-08].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-09]. (ang.).
  7. a b W.S. Clark, J.S. Marks, G.M. Kirwan, P. Boesman: Black Eagle (Ictinaetus malaiensis). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).
  8. Rasmussen PC & JC Anderton (2005) Birds of South Asia: The Ripley Guide. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. Vol. 2. s. 104
  9. Nijman, V. Seasonal variation in naturally occurring mobbing behaviour of drongos (Dicruridae) towards two avian predators. „Ethology Ecology & Evolution”. 16, s. 25–32, 2004. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Richard Grimmett, Carol Inskipp, Tim Inskipp: Birds of India, Pakistan, Nepal, Bangladesh, Bhutan, Sri Lanka and the Maldives. Princeton University Press. ISBN 0-691-04910-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]