Otto von Schrader
Otto von Schrader na okręcie podwodnym w Norwegii | |
Admirał | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Otto von Schrader (ur. 18 marca 1888 w Ełku, zm. 19 lipca 1945 w Bergen) – admirał floty Kriegsmarine podczas II wojny światowej, odznaczony 19 sierpnia 1943 Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego.
W czasie w czasie I wojny światowej, w 1916 roku, ukończył szkołę dowódców okrętów podwodnych. 2 września 1916 roku objął dowództwo okrętu SM UC-31[1], na jego pokładzie odniósł pierwsze samodzielne zwycięstwo. 31 grudnia, u ujścia Tyne, zatopił brytyjską łódź patrolową „Protector” o pojemności 200 BRT, której 19 członków załogi zginęło[2]. 27 września 1916 roku został na sześć miesięcy dowódcą SM UB-35[3]. Pod jego dowództwem UB-35 zatopił pierwszy statek. 17 października w czasie patrolu po Morzu Północnym zatopił norweski parowiec „Sten” o pojemności 1046 BRT[4]. Statek płynął z ładunkiem drobnicowym z Skien do Londynu. W czasie tego patrolu UB-35 pod dowództwem von Schradera zatopił 8 statków[5]. Największym był duński parowiec „Guldborg” o pojemności 1569 BRT[6]. UB-35 dowodził do 5 listopada 1916 roku. W okresie od 5 sierpnia do 31 października 1917 oraz 28 lutego do 18 sierpnia 1918 roku dowodził okrętem SM UB-64[7]. Na jego pokładzie 23 lipca 1918 roku na południe od wybrzeży Irlandii zatopił brytyjski uzbrojony statek handlowy „Marmora” o pojemności 10 509 BRT[8]. Statek płynął z Cardiff do Dakaru. 18 sierpnia 1918 roku Otto von Schrader zastąpił na stanowisku dowódcy okrętu SM U-53[9] kapitana Hansa Rose[10]. Na tym okręcie von Schrader służył do 1 grudnia 1918 roku, kiedy to został poddany Royal Navy.
Pod koniec II wojny światowej został jeńcem wojennym w Norwegii, gdzie popełnił samobójstwo 19 lipca 1945.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ UC 31. [w:] WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ Protector. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ UB 35. [w:] WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ Sten. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ Ships hit by UB 35. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-27]. (ang.).
- ↑ Guldborg. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ UB 64. [w:] WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ Marmora. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ U 53. [w:] WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- ↑ Hans Rose. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-27]. (ang.). (15 kwietnia 1885 - 6 grudnia 1969), pierwszy dowódca okrętu U-51, który za jego kadencji zatopił 81 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 220 892 BRT oraz jeden okręt wojenny o wyporności 1050 oraz uszkodził 9 statków (45 606 BRT). 20 grudnia 1917 roku Rose został odznaczony Pour le Mérite.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Otto von Schrader. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- Yves Dufeil: Kaiserliche Marine U-Boote 1914-1918, Dictionnaire biographique des commandants de la marine imperiale allemande. Londyn: Hstomar Publications, 2011. (fr.).
- Michael D. Miller & Gareth Collins: Admiral Otto von Schrader. Axis Biographical Research an apolitical military history site. [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)]. (ang.).
- Otto von Schrader Personnel File. [w:] Wehrmacht History 1935 to 1945 [on-line]. wehrmacht-history.com. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).