Przejdź do zawartości

Parafia św. Bartłomieja w Opocznie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Świętego Bartłomieja
Opoczno
Ilustracja
Kościół parafiany
Państwo

 Polska

Siedziba

Opoczno

Adres

ul. Kościelna 2
26-300 Opoczno

Data powołania

XIV wiek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

radomska

Dekanat

opoczyński

Kolegiata

św. Bartłomieja

Filie

Niepokalanego Poczęcia NMP w Karwicach

Proboszcz

ks. kan. Jan Serszyński

Wezwanie

św. Bartłomieja

Wspomnienie liturgiczne

24 sierpnia

Położenie na mapie Opoczna
Mapa konturowa Opoczna, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętego BartłomiejaOpoczno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętego BartłomiejaOpoczno”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętego BartłomiejaOpoczno”
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego
Mapa konturowa powiatu opoczyńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętego BartłomiejaOpoczno”
Położenie na mapie gminy Opoczno
Mapa konturowa gminy Opoczno, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętego BartłomiejaOpoczno”
Ziemia51°22′35,3″N 20°17′26,0″E/51,376472 20,290556
Strona internetowa

Parafia Świętego Bartłomiejarzymskokatolicka parafia w Opocznie, należąca do dekanatu opoczyńskiego w diecezji radomskiej. Jest najstarszą parafią w mieście.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Drewniany kościół św. Marii Magdaleny z XVIII w.

Pierwotny kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny powstał w XIII wieku na terenie określanym obecnie jako Stare Opoczno. Po przeprowadzeniu w XIV wieku lokacji miasta na obecnym miejscu i budowy nowego kościoła, kościół św. Marii Magdaleny stopniowo tracił na znaczeniu i od 1511 roku był on filialnym dla parafii św. Bartłomieja. Obecny wygląd kościoła św. Marii Magdaleny, pochodzi zapewne z XVIII w. W początku XIX w. zamieniony został na magazyn. Był restaurowany przed 1913. Jest to budowla drewniana, orientowana. Obecnie jest to kościół cmentarny, przy starym cmentarzu. Parafia w Opocznie została erygowana ok. 1370 i wtedy też prawdopodobnie zbudowano kościół pw. św. Bartłomieja. Został on zrujnowany w XIX w., a w 1850 był restaurowany przez arch. Henryka Marconiego. Rozebrano go w 1934 roku (zachowując gotyckie prezbiterium i zakrystię), w związku z planami budowy nowego neobarokowego kościoła, którego budowę przeprowadzono w latach 1934–1945 według projektu arch. Jerzego Struszkiewicza, wtedy pw. św. Antoniego Padewskiego. Konsekracji świątyni dokonał w 1948 bp Jan Kanty Lorek. W latach 1960–1962 kościół poddano restauracji. Jest budowlą trzynawową, wzniesioną z kamienia.

Proboszczowie

[edytuj | edytuj kod]
  • 1934–1954 – ks. prał. Władysław Gąsiorowski
  • 1955–1990 – ks. kan. Piotr Jaroszek
  • 1991–1997 – ks. kan. Adam Zając
  • 1997–2009 – ks. prał. Jan Wojtan
  • od 2009 – ks. kan. Jan Serszyński

Zasięg parafii

[edytuj | edytuj kod]

Do parafii należą wierni z miejscowości: Adamów, Bielowice, Bukowiec Opoczyński, Dzielna, Janów Karwicki, Karwice, Ogonowice, Ostrów, Różanna, Sitowa, Wola Załężna oraz wierni z Opoczna mieszkający przy ulicach: Al. Dąbrówki, pl. Kilińskiego, pl. Kościuszki, pl. Strażacki, pl. Zamkowy, 1-go Maja, 17 stycznia, Batorego, Biernackiego, Błonie, Chopina, Chrobrego, Cichej, Dalekiej, Daszyńskiego, Drzymały, Garncarskiej, Hubala, Inowłodzkiej, Janasa, Kazimierza Wielkiego, Kolberga, Kołomurnej, Konopnickiej, Kościelnej, Kowalskiego, Krótkiej, Krzywoustego, Kwiatowej, Libiszewskiej, Limanowskiego, Łaziennej, Łąkowej, Łokietka, M.C. Skłodowskiej, Mickiewicza, Mieszka I, Moniuszki, Mostowej, Norwida, Nowej, Parkowej, Piasecznej, Piotrkowskiej, Piwnej, Polnej, Przedszkolnej, Przodowników Pracy, Robotniczej, Rzecznej, Skalnej, Słowackiego, Sobieskiego, Spacerowej, Spokojnej, Sportowej, Staromiejskiej, Starzyńskiego, Stodolnej, Szewskiej, Szpitalnej, Targowej, Wałowej, Wapiennej, Waryńskiego, Zielonej, Zjazdowej, Żeromskiego i Żesławskiego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]