Paul Staes
Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1945 |
---|---|
Data śmierci |
13 listopada 2024 |
Zawód, zajęcie |
polityk, ekolog, dziennikarz |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego II i III kadencji (1984–1994), senator (1995–1999) |
Partia |
Paul M.J. Staes (ur. 3 grudnia 1945 w Berchem w Antwerpii, zm. 13 listopada 2024[1]) – belgijski polityk, ekolog i dziennikarz, od 1984 do 1994 poseł do Parlamentu Europejskiego II i III kadencji, od 1995 do 1999 senator.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się w Wielkiej Brytanii w Stonyhurst College, następnie studiował na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem. Pracował jako dziennikarz dziennika „Het Nieuwsblad” (1968–1979). Następnie do 1984 pracował jako doradca do spraw komunikacji w fundacji Koning Boudewijnstichting, powołanej z okazji ćwierćwiecza panowania króla Baldwina I[2]. Działał w organizacji Red de Voorkempen, skutecznie blokującej budowanie kanału z portu w Antwerpii do kanału Alberta. Został także członkiem władz WWF we Flandrii i działaczem organizacji chroniącej lasy flamandzkie. Opublikował książki Vruchten van de pijnboom (1980) oraz Milieumemoires (1982)[3].
Zaangażował się w działalność partii ekologicznej Agalev. Z jej ramienia w 1984 i 1989 uzyskiwał mandat posła do Parlamentu Europejskiego II i III kadencji. W II kadencji był członkiem Grupy Tęcza, w tym od września do listopada 1987 i od września do listopada 1988 jej przewodniczącym. W III kadencji dołączył do Grupy Zielonych, od czerwca 1991 do końca kadencji będąc jej szefem. W Europarlamencie był m.in. wiceprzewodniczącym Delegacji ds. stosunków z państwami Europy Wschodniej – Grupy II (1987–1989) i wiceprzewodniczącym Delegacji ds. stosunków z państwami Ameryki Środkowej i Meksyku (1989–1992)[4].
Za namową lidera Chrześcijańskiej Partii Ludowej Johana Van Hecke związał się z flamandzkimi chadekami. W 1995 został wybrany do Senatu z ramienia tej partii, wykonując mandat do 1999. W tym samym okresie zasiadał w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy[5][6]. Wraz z Johanem Van Hecke współtworzył później nowe ugrupowanie pod nazwą Nieuwe Christen-Democraten, z którym w 2002 dołączył do Flamandzkich Liberałów i Demokratów.
W 1999 otrzymał Order Leopolda V klasy[5]. W 2009 wyróżniony za działalność na rzecz ochrony środowiska w gminie Schoten[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Auman: „Groene dwarsligger” en Agalev-pionier Paul Staes overleden: „Hij heeft persoonlijk het Duwvaartkanaal tegengehouden”. gva.be, 14 listopada 2024. [dostęp 2024-11-15]. (niderl.).
- ↑ Paul Staes. Parltrack. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 240. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
- ↑ Paul Staes. europarl.europa.eu. [dostęp 2024-11-15].
- ↑ a b Paul Staes. senate.be. [dostęp 2019-04-03]. (niderl.).
- ↑ Mr Paul Staes. pace.coe.int. [dostęp 2021-10-23]. (ang.).
- ↑ Paul Staes krijgt Schotense erfgoedprijs. standaard.be, 22 września 2009. [dostęp 2019-04-03]. (niderl.).