Paula Risikko
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1960 |
|---|---|
| Przewodniczący Eduskunty | |
| Okres |
od 5 lutego 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Paula Risikko (ur. 4 czerwca 1960 w Ylihärmä) – fińska polityk, nauczyciel akademicki, deputowana, od 2007 do 2011 minister opieki zdrowotnej i socjalnej, od 2011 do 2014 minister spraw społecznych i zdrowia, od 2014 do 2015 minister transportu i spraw lokalnych, w latach 2016–2018 minister spraw wewnętrznych, od 2018 do 2019 przewodnicząca Eduskunty.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1979 zdała egzamin maturalny, w 1983 ukończyła podyplomowe studium pielęgniarskie w Seinäjoki. W 1990 uzyskała magisterium z zakresu opieki zdrowotnej na Uniwersytecie w Kuopio, w 1997 obroniła doktorat z nauk medycznych na Uniwersytecie w Tampere.
Pracowała jako pielęgniarka, następnie nauczycielka pielęgniarstwa. Od 1990 do 1994 była dyrektorem ds. nauczania w szkole opieki zdrowotnej w Seinäjoki, następnie przez rok menedżerem w instytucie pielęgniarstwa w Helsinkach. Pracowała później w różnych instytucjach naukowych i badawczych, od końca lat 90. związana z Politechniką w Seinäjoki. Pełniła na niej funkcje dyrektora departamentów, w 2003 została zastępcą rektora tej uczelni.
W 2003 po raz pierwszy dostała się do parlamentu z ramienia Partii Koalicji Narodowej. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskała reelekcję w okręgu Vaasa. 19 kwietnia tego samego roku objęła urząd ministra opieki zdrowotnej i socjalnej w drugim rządzie Mattiego Vanhanena, do 1 stycznia 2008 była również ministrem w resorcie środowiska[1]. Od 2004 do 2008 była wiceprzewodniczącą partii koalicyjnej. Utrzymała stanowisko ministra opieki zdrowotnej i socjalnej również w powołanym 22 czerwca 2010 rządzie Mari Kiviniemi.
W 2011 2015, 2019[2] i 2023[3] ponownie wybierana na deputowaną do Eduskunty.
22 czerwca 2011 w rządzie Jyrkiego Katainena przeszła na funkcję ministra spraw społecznych i zdrowia. Pozostała również w utworzonym 24 czerwca 2014 gabinecie Alexandra Stubba (jako minister transportu i spraw lokalnych), przegrywając wcześniej z nowym premierem wybory na przewodniczącego Partii Koalicji Narodowej[4]. Zakończyła urzędowanie 29 maja 2015. 22 czerwca 2016 powróciła do administracji rządowej, dołączyła wówczas do rządu Juhy Sipili jako minister spraw wewnętrznych[5].
5 lutego 2018 odeszła z funkcji ministerialnej w związku z wyborem na przewodniczącą Eduskunty[6]. Fińskim parlamentem kierowała do 16 kwietnia 2019.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paula Risikko. valtioneuvosto.fi. [dostęp 2024-02-11]. (fiń.).
- ↑ Eduskuntavaaleissa 2019 valitut kansanedustajat. eduskunta.fi, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2021-10-09]. (fiń.).
- ↑ Parliamentary Elections 2023: Results: Whole country: Elected. vaalit.fi. [dostęp 2023-04-03]. (ang.).
- ↑ Stubb to be Finland's next PM, backs NATO membership. reuters.com, 14 czerwca 2014. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
- ↑ Nyt se on varmaa: Risikko ja Mykkänen ministereiksi – Grahn-Laasonen jatkaa. iltalehti.fi, 21 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-30]. (fiń.).
- ↑ Eduskunta valitsi uudeksi puhemieheksi sote-konkari Paula Risikon – myös protestiääniä jätettiin. yle.fi, 5 lutego 2018. [dostęp 2018-02-16]. (fiń.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie Rządu Finlandii. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
- Profil na stronie Eduskunty. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Paula Risikko – strona prywatna. [dostęp 2016-06-30]. (fiń.).
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
_(cropped).jpg)
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
