Przejdź do zawartości

Pavel Ploc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pavel Ploc
Ilustracja
Pavel Ploc (2013)
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1964
Jilemnice,
Czechosłowacja

Klub

Dukla Liberec

Wzrost

175 cm

Reprezentacja

 Czechosłowacja

Debiut w PŚ

12 marca 1982, Tauplitz
(12. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

12 marca 1982, Tauplitz
(12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

9 stycznia 1983, Harrachov
(1. miejsce)

podpis
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Calgary 1988 skoki narciarskie
(skocznia normalna)
brąz Sarajewo 1984 skoki narciarskie
(duża skocznia)
Mistrzostwa świata
brąz Engelberg 1984 drużynowo
brąz Lahti 1989 drużynowo
Mistrzostwa świata w lotach
Srebro
1983
Harrachov
indywidualnie
Brąz
1985
Planica
indywidualnie
Inne nagrody
Puchar świata w skokach
2. miejsce
1987/1988
3. miejsce
1983/1984

Pavel Ploc (ur. 15 czerwca 1964 w Jilemnicach) – czeski skoczek narciarski, trener i polityk, reprezentant Czechosłowacji, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata w lotach, w latach 2006–2017 deputowany do Izby Poselskiej z ramienia ČSSD.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zainteresował się skokami za namową ojca i w dzieciństwie razem z bratem trenował na małej skoczni usypanej własnoręcznie koło domu, a następnie zapisał się do klubu Dukla Liberec. Wkrótce znalazł się w kadrze narodowej, gdzie jego trenerem był m.in. mistrz świata w lotach z 1975 – Karel Kodejška. Prawdopodobnie z tego powodu uwielbiał mamucie skocznie, a w szczególności tę w Harrachovie.

Wkrótce stał się jednym z najbardziej utytułowanych reprezentantów Czechosłowacji w skokach narciarskich. Na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie w 1983 wywalczył srebrny medal, ustępując tylko Klausowi Ostwaldowi. W ostatnim skoku ustanowił rekord świata w długości skoku, skacząc 181 m. Kolejne sukcesy odniósł w sezonie 1983/1984. Na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie wywalczył brązowy medal na dużej skoczni, ulegając jedynie Mattiemu Nykänenowi oraz Jensowi Weißflogowi. Na tych samych igrzyskach zajął także 14. miejsce na normalnej skoczni. Ponadto wspólnie z Ladislavem Dluhošem, Vladimírem Podzimkiem i Jiřím Parmą zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata w Engelbergu i Rovaniemi. Zajął także trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

Na mistrzostwach świata w lotach w Planicy w 1985 zdobył brązowy medal (ponownie wyprzedzili go tylko Nykänen i Weißflog). W sezonie 1987/1988 zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, plasując się bezpośrednio za Mattim Nykänenem. Wystartował także na igrzyskach w Calgary w 1988, gdzie wywalczył srebrny medal na skoczni normalnej, a na dużym obiekcie był piąty. Na tych samych igrzyskach reprezentacja Czechosłowacji z Pavlem Plocem w składzie zajęła czwarte miejsce w konkursie drużynowym, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentacją Norwegii. Swój ostatni sukces na dużej imprezie międzynarodowej odniósł w 1989, kiedy na mistrzostwach świata w Lahti drużyna Czechosłowacka w składzie: Jiří Parma, Martin Švagerko, Ladislav Dluhoš i Pavel Ploc zdobyła kolejny brązowy medal. W przeciągu swojej kariery łącznie 27 razy stawał na podium konkursów Pucharu Świata, w tym 10 razy zwyciężał.

Po zakończeniu kariery

[edytuj | edytuj kod]

Był asystentem trenera reprezentacji Czech Ludka Matury, kiedy występowała ona na igrzyskach olimpijskich w 1994. Potem był głównym trenerem reprezentacji (m.in. w czasie IO w 1998). Następnie był szkoleniowcem juniorów (do 2002).

W 1998 został radnym miasta Harrachov z ramienia Demokratycznej Partii Regionalnej. W 2002 i 2006 uzyskiwał reelekcję z listy Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej (został jej członkiem), bez powodzenia kandydował także w 2014 (partia nie zdobyła mandatów). Z ramienia ČSSD kandydował również na posła – bezskutecznie w 2002, skutecznie w 2006, 2010 i 2013 oraz ponownie bez powodzenia w 2017. Ponadto w 2008 został wybrany do Libereckiej Rady Regionalnej, w 2012 nie ubiegał się o reelekcję. W 2016 bez powodzenia kandydował do Senatu.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1988 ożenił się z Radką, z którą ma córki Radkę i Teresę oraz syna Martina (ur. 1994, zwycięzcę zawodów dzieci i młodzieży w skokach narciarskich).

Jego ojciec, także Pavel, reprezentował Czechosłowację w biathlonie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
14. 12 lutego 1984 Sarajewo Skocznia normalna indywidualnie 198.5 pkt -16.7 pkt Jens Weißflog
3. 18 lutego 1984 Sarajewo Skocznia duża indywidualnie 202.9 pkt -28.3 pkt Finlandia Matti Nykänen
2. 14 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia normalna indywidualnie 212.1 pkt -17.0 pkt Finlandia Matti Nykänen
5. 23 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia duża indywidualnie 204.1 pkt -19.9 pkt Finlandia Matti Nykänen
4. 24 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia duża drużynowo[1] 586.8 pkt -47.6 pkt  Finlandia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
3. 26 lutego 1984 Szwajcaria Engelberg Skocznia duża drużynowo[2] 564.1 pkt -54.2 pkt  Finlandia
20. 20 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia duża indywidualnie 182.4 pkt -41.8 pkt Norwegia Per Bergerud
4. 22 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia duża drużynowo[3] 531.0 pkt -52.0 pkt  Finlandia
57. 26 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia normalna indywidualnie 157.1 pkt -68.2 pkt Jens Weißflog
14. 15 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia duża indywidualnie 193.8 pkt -22.2 pkt Austria Andreas Felder
4. 17 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia duża drużynowo[4] 533.3 pkt -49.7 pkt  Finlandia
8. 20 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia normalna indywidualnie 211.1 pkt -13.3 pkt Czechosłowacja Jiří Parma
8. 20 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża indywidualnie 194.5 pkt -24.0 pkt Finlandia Jari Puikkonen
3. 22 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża drużynowo[5] 595.5 pkt -49.5 pkt  Finlandia
7. 26 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia normalna indywidualnie 105.0 pkt -9.5 pkt Jens Weißflog
26. 10 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 163.2 pkt -54.3 pkt Franci Petek
5. 14 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża drużynowo[6] 516.6 pkt -220.5 pkt  Finlandia
61. 16 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia normalna indywidualnie 125.6 pkt -97.3 pkt Austria Heinz Kuttin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
2. 18 marca 1983 Czechosłowacja Harrachov Loty indywidualnie 1045.5 pkt -5.5 pkt Klaus Ostwald
3. 17 marca 1985 Planica Loty indywidualnie 524.0 pkt -56.5 pkt Finlandia Matti Nykänen
22. 9 marca 1986 Austria Tauplitz Loty indywidualnie 589.5 pkt -158.5 pkt Austria Andreas Felder
4. 13 marca 1988 Oberstdorf Loty indywidualnie 342.0 pkt -22.0 pkt Norwegia Ole Gunnar Fidjestøl
14. 25 lutego 1990 Norwegia Vikersund Loty indywidualnie 321.1 pkt -36.6 pkt Dieter Thoma

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1981/1982 38.
1982/1983 10.
1983/1984 3.
1984/1985 7.
1985/1986 13.
1986/1987 39.
1987/1988 2.
1988/1989 19.
1989/1990 7.
1990/1991 20.
1991/1992 niesklasyfikowany

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
1981/1982
1982/1983 1 1 1 3
1983/1984 2 3 3 8
1984/1985 2 1 3
1985/1986 1 2 3
1986/1987
1987/1988 4 2 6
1988/1989 1 1
1989/1990 1 1 1 3
1990/1991
1991/1992
suma 10 9 8 27

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Skok 3 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 stycznia 1983 Czechosłowacja Harrachov Čerťák K-120 119,0 m 117,5 m 264,6 pkt 1.
2. 18 lutego 1983 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-150 145,0 m 139,0 m 149,0 m 350,5 pkt 2. –10,5 pkt Matti Nykänen
3. 20 lutego 1983 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-150 145,0 m 145,0 m 127,0 m 351,0 pkt 3. –3,5 pkt Matti Nykänen
4. 14 stycznia 1984 Czechosłowacja Harrachov Čerťák K-120 104,0 m 116,5 m 192,7 pkt 3. –13,2 pkt Jiří Parma
5. 18 lutego 1984 Sarajewo Igman K-112 103,5 m 109,0 m 202,9 pkt 3. –28,3 pkt Matti Nykänen
6. 4 marca 1984 Finlandia Lahti Salpausselkä K-113 109,0 m 101,5 m 192,8 pkt 3. –25,9 pkt Matti Nykänen
7. 9 marca 1984 Norwegia Lillehammer Balbergbakken K-120 118,5 m 116,5 m 210,5 pkt 1.
8. 11 marca 1984 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 102,5 m 103,0 m 205,7 pkt 2. –4,0 pkt Vladimír Podzimek
9. 17 marca 1984 Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze K-182 181,0 m 166,0 m 152,0 m 366,5 pkt 2. –26,0 pkt Matti Nykänen
10. 18 marca 1984 Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze K-182 166,0 m 143,0 m 154,0 m 357,5 pkt 2. –33,5 pkt Matti Nykänen
11. 25 marca 1984 Planica Bloudkova velikanka K-120 122,0 m 123,0 m 203,0 pkt 1.
12. 4 stycznia 1985 Austria Innsbruck Bergisel K-109 112,0 m 98,0 m 208,8 pkt 3. –10,5 pkt Matti Nykänen
13. 2 marca 1985 Finlandia Lahti Salpausselkä K-88 85,5 m 84,0 m 205,6 pkt 2. –7,0 pkt Matti Nykänen
14. 8 marca 1985 Szwecja Falun Lugnet K-112 114,0 m 113,0 m 226,7 pkt 2. –0,7 pkt Andreas Felder
15. 14 grudnia 1985 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-112 114,0 m 113,0 m 201,5 pkt 3. –4,8 pkt Vegard Opaas
16. 1 stycznia 1986 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-107 105,5 m 103,0 m 212,8 pkt 1.
17. 25 stycznia 1986 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 80,0 m 90,0 m 197,0 pkt 3. –29,7 pkt Matti Nykänen
18. 5 grudnia 1987 Kanada Thunder Bay Big Thunder K-89 89,0 m 88,5 m 227,2 pkt 2. –23,0 pkt Matti Nykänen
19. 12 grudnia 1987 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-114 112,0 m 110,0 m 213,1 pkt 1.
20. 13 grudnia 1987 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-86 92,0 m 92,0 m 246,2 pkt 1.
21. 30 grudnia 1987 Oberstdorf Schattenbergschanze K-115 116,0 m 117,0 m 230,2 pkt 1.
22. 22 stycznia 1988 Szwajcaria Gstaad Mattenschanze K-88 84,0 m 87,0 m 218,0 pkt 1.
23. 26 marca 1988 Planica Srednja velikanka K-92 91,0 m 91,0 m 218,3 pkt 2. –7,4 pkt Primož Ulaga
24. 14 stycznia 1989 Czechosłowacja Liberec Ještěd A K-120 110,0 m 111,5 m 213,5 pkt 1.
25. 16 grudnia 1989 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 89,5 m 84,5 m 209,8 pkt 3. –18,5 pkt Ernst Vettori
26. 14 stycznia 1990 Czechosłowacja Liberec Ještěd A K-120 107,0 m 113,5 m 212,5 pkt 2. –8,0 pkt Werner Haim
27. 11 marca 1990 Szwecja Sollefteå Hallstabacken K-105 104,5 m 110,5 m 224,5 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 1981/1982
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay St. Moritz Engelberg Oslo Oslo Lahti Lahti Tauplitz Tauplitz Tauplitz Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Planica Planica punkty
- - - - - - - - - 38 31 - - - - 12 17 12 8 35 29 25 16
Sezon 1982/1983
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay St. Moritz Gstaad Engelberg Vikersund Vikersund Vikersund Falun Falun Lahti Lahti Baerum Oslo Planica Planica punkty
27 13 10 22 21 6 1 - - - - 33 17 - 2 8 3 - - - - 21 5 - 10 93
Sezon 1983/1984
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Harrachov Liberec Sapporo Sapporo Sarajewo Sarajewo Lahti Lahti Falun Lillehammer Oslo Oberstdorf Oberstdorf Planica Planica punkty
18 47 17 33 11 11 12 7 - 3 12 - - 14 3 35 3 12 1 2 2 2 5 1 148
Sezon 1984/1985
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Sapporo Sapporo St. Moritz Engelberg Harrachov Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Oslo Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro punkty
7 6 7 6 6 15 3 7 - 27 12 11 8 26 2 6 12 2 54 49 22 117
Sezon 1985/1986
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Klingenthal Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund St. Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Oslo Planica Planica punkty
41 28 3 35 26 7 1 42 27 16 21 48 69 3 14 40 12 20 22 6 52 18 8 21 26 88
Sezon 1986/1987
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Planica Planica Oslo Oslo punkty
9 20 19 23 - 60 59 24 10 56 41 - - - 22 36 33 14 23 27 - - 15
Sezon 1987/1988
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Gallio St. Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Meldal Oslo Planica Planica punkty
2 6 1 1 19 4 1 64 5 7 16 6 1 8 - - 26 13 2 15 187
Sezon 1988/1989
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Harrachov Oberhof Oberhof Chamonix Oslo Örnsköldsvik Harrachov Planica Planica punkty
21 20 22 22 - - 49 43 19 34 1 6 63 12 - 27 30 - 13 26 42
Sezon 1989/1990
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Zakopane St. Moritz Gstaad Engelberg Predazzo Predazzo Lahti Lahti Örnsköldsvik Solleftea Raufoss Planica Planica punkty
22 4 11 4 3 5 15 10 13 23 23 2 4 6 10 7 18 8 17 7 7 1 23 4 9 186
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Tauplitz Tauplitz Lahti Lahti Bollnäs Falun Trondheim Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro punkty
11 16 8 42 4 4 18 41 16 8 12 - - 49 22 30 17 17 21 18 23 44 49
Sezon 1991/1992
Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo St. Moritz Engelberg Oberstdorf Oberstdorf Lahti Lahti Örnsköldsvik Trondheim Trondheim Oslo Harrachov Planica punkty
53 17 50 30 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

- – zawodnik nie wystartował

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Ladislav Dluhoš, Jiří Malec, Pavel Ploc, Jiří Parma
  2. Skład drużyny: Ladislav Dluhoš, Vladimír Podzimek, Jiří Parma, Pavel Ploc
  3. Skład drużyny: Martin Švagerko, Miroslav Polák, Jiří Parma, Pavel Ploc
  4. Skład drużyny: Ladislav Dluhoš, Martin Švagerko, Pavel Ploc, Jiří Parma
  5. Skład drużyny: Jiří Parma, Martin Švagerko, Ladislav Dluhoš, Pavel Ploc
  6. Skład drużyny: Ladislav Dluhoš, Jiří Parma, František Jež, Pavel Ploc

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]