Przejdź do zawartości

Paweł Wypych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Wypych
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1968
Otwock

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 2010
Smoleńsk

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
Okres

od 1 czerwca 2007
do 26 listopada 2007

Poprzednik

Aleksandra Wiktorow

Następca

Sylwester Rypiński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób polityka Pawła Wypycha na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Paweł Wypych (ur. 20 lutego 1968 w Otwocku, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski samorządowiec. W latach 2005–2006 sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, w 2007 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w 2007 prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w latach 2009–2010 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, a w 1996[1] na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Był także absolwentem studiów podyplomowych z zakresu organizacji pomocy społecznej na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW oraz z zakresu zarządzania w administracji publicznej w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego.

W latach 1987–1999 był działaczem harcerskim: początkowo instruktorem niezależnego środowiska harcerskiego w Związku Harcerstwa Polskiego, od 1990 w Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, w latach 1993–1994 Komendant Mazowieckiej Chorągwi Harcerzy ZHR w stopniu harcmistrza[2][3].

Od 1990 do 2003 pełnił mandat radnego gminy Warszawa-Centrum i Pragi-Południe (uzyskiwany z ramienia Komitetu Obywatelskiego, Forum Mieszkańców Pragi-Południe, Unii Wolności[4] i PiS[5]). W latach 1996–1999 był asystentem w Zakładzie Kryminologii Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, następnie dyrektorem Warszawskiego Centrum Pomocy Rodzinie, a od 2002 dyrektorem Biura Polityki Społecznej Urzędu m.st. Warszawy.

Od 30 listopada 2005 do 7 sierpnia 2006 zajmował stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, będąc Pełnomocnikiem Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych. Od 7 lutego 2007 do 1 czerwca 2007 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, następnie do 26 listopada 2007 był prezesem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (z rekomendacji PiS).

11 grudnia 2007 został doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. pracy i polityki społecznej, a 30 kwietnia 2009 sekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP ds. społecznych.

Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[6]. Został pochowany 22 kwietnia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[7] (kwatera 9 C-3-19).

Paweł Wypych był żonaty z Małgorzatą Wypych, miał dwoje dzieci[8][9].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[10].

W 2010 otrzymał pośmiertnie Krzyż Honorowy Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej – AD AMICUM[11] oraz wyróżnienie „Zasłużony dla Warszawy[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk: Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000. Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, 2010, s. 720.
  2. Adam Przymusiała: Śp. hm. Paweł Wypych. zhr.pl, 19 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-08].
  3. Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 132. ISBN 978-83-87899-32-5.
  4. Iwona Szpala: Paweł Wypych. wyborcza.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-23].
  5. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2010-04-30].
  6. Lista pasażerów i załogi samolotu TU-154. mswia.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2012-09-06].
  7. Paweł Wypych spoczął na Cmentarzu Bródnowskim. newsweek.pl, 22 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-23].
  8. Paweł Wypych. dziennik.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-07-12].
  9. Małgorzata Wypych. O mnie. malgorzatawypych.pl. [dostęp 2015-10-27].
  10. M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587.
  11. Rozkaz Przewodniczącego ZHR L. 4/2010, 17 kwietnia 2010. zhr.pl, 17 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-23].
  12. Wyróżnienie „Zasłużony dla Miasta Warszawy” dla ofiar katastrofy. bankier.pl, 9 września 2010. [dostęp 2010-09-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]