Paweł Zyzak
 Paweł Zyzak (2016) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1984 |
| Doktor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia najnowsza | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
2016 – historia |
| Konsul Generalny RP w Chicago | |
| Okres spraw. |
6 września 2022–czerwiec 2024 |
| Poprzednik | |
Paweł Zyzak (ur. 1984 w Żywcu[1]) – polski historyk, amerykanista, publicysta, przedsiębiorca, autor m.in. biografii Lech Wałęsa – idea i historia (2009), konsul generalny RP w Chicago (2022–2024).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Zespołu Szkół Elektrycznych, Elektronicznych i Mechanicznych im. J. Śniadeckiego w Bielsku-Białej (technik elektronik). W technikum był zaangażowany w duszpasterstwo młodzieży, gdzie opiekę sprawował nad nim polityk prawicy i były działacz „Solidarności” Henryk Urban. Ukończył studia historyczne (specjalizacje archiwistyczna i nauczycielska) na Uniwersytecie Jagiellońskim w 2008[2], broniąc pracy magisterskiej przygotowanej pod kierunkiem Andrzeja Nowaka[3]. Absolwent IESE Business School[4].
W 2010 odbył czteromiesięczny staż naukowy w Institute of World Politics w Waszyngtonie z rekomendacji historyka Marka Jana Chodakiewicza dzięki stypendium od amerykańskiej Polonii[3]. W latach 2013–2014 studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim. Stypendysta Albert Shanker Institute w Waszyngtonie, Institute for Democracy in Eastern Europe i Polish & Slavic Federal Credit Union[5]. Uczestnik Harvard Project on Cold War Studies na Uniwersytecie Harvarda[6]. W 2015 ukończył studia doktoranckie na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[7], rok później zaś obronił tamże napisaną pod kierunkiem Tomasza Schramma pracę doktorską „Dzieje współpracy amerykańskich i polskich związkowców, 1918–1989”[8][9].
Od października 2008 do kwietnia 2009 był zatrudniony w Oddziale Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie jako archiwista. Po nieprzedłużeniu mu pracy w IPN, bez powodzenia starał się o pracę nauczyciela historii w Bielsku-Białej[3]. Ostatecznie znalazł pracę w supermarkecie w Bielsku-Białej, gdzie przepracował pięć miesięcy jako magazynier[3].
Jako uczeń technikum działał w Lidze Republikańskiej[2], a następnie w bielskim kole FM PiS, którego był przewodniczącym[10]. W wyborach samorządowych w 2006 bez powodzenia kandydował do rady miejskiej Bielska-Białej z trzeciego miejsca na liście PiS, uzyskując 389 głosów (3,74%)[11]. Po tym wystąpił z partii[2].
W publicystyce zadebiutował w 2003 artykułem Czy diabeł jeździ na Woodstock?, w którym wyraził krytykę Przystanku Woodstock, jego uczestników i organizatora[2]. Publikował w pismach „Zakaz Skrętu w Lewo” (którego był założycielem) i w samodzielnie wydawanym periodyku „W prawo zwrot!”, a w latach 2003–2006 był redaktorem powiązanego z PiS pisma „Zapis Śląski”[2]. W innej publikacji nazwał homoseksualistów „pedałami”, porównał ich do zwierząt i stwierdził, że są wysłannikami diabła[12][10][13][14]. Jako działacz PiS zorganizował projekcję filmu Plusy dodatnie, plusy ujemne (2005) Grzegorza Brauna z udziałem reżysera[2].
Rozgłos Pawłowi Zyzakowi przyniosła oparta na jego pracy magisterskiej licząca 626 stron książka na temat Lecha Wałęsy Lech Wałęsa – idea i historia, wydana w marcu 2009 przez wydawnictwo Arcana[15]. Za książkę tę otrzymał w 2010 Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza[15][16]. W tym samym roku został również laureatem Nagrody im. Jacka Maziarskiego[17].
Publikował artykuły na stronie Niezalezna.pl[18]. Publikuje w dwumiesięczniku „Arcana”, „Gazecie Polskiej”, „Niezależnej Gazecie Polskiej”, „Nowym Państwie” i „Niezależna Gazeta Polska – Nowe Państwo”[1].
W 2013, w 35. rocznicę wypadku, ukazała się jego monografia pt. Tajemnica Wilczego Jaru poświęcona katastrofie autobusów pod Żywcem z 15 listopada 1978.
Współzałożyciel i od 2014 prezes zarządu Spółdzielni Socjalnej „Strzelec”[6].
W latach 2013–2015 uczestniczył w projekcie Ośrodek Wsparcia Ekonomii Społecznej (OWES) Subregionu Południowego (Priorytet VII – Promocja Integracji Społecznej, Działanie 7.2 – Przeciwdziałanie wykluczeniu i wzmocnieniu sektora Ekonomii Społecznej). Projekt oferował szkolenia i doradztwo m.in. w zakresie podejmowania i prowadzenia działalności w ramach spółdzielni socjalnej, marketingu i technik sprzedaży.
Od czerwca 2012 do sierpnia 2022 był prezesem Stowarzyszenia Ruch Republikański[19][6]. Od kwietnia 2017 do grudnia 2018 był wiceprezesem założonego przez Agencję Rozwoju Przemysłu w 1995 Centrum Innowacji FIRE (od kwietnia 2019 Forum Innowacyjne Rozwoju Gospodarczego, od września 2022 w likwidacji)[20][5]. Członek Rady Programowej Stowarzyszenia Twórców dla Rzeczypospolitej[6], kierowanego przez Zdzisława Krasnodębskiego, które powstało w 2010 z inicjatywy Marka Nowakowskiego, Jerzego Zalewskiego i Roberta Kaczmarka[21].
Stały korespondent Radia Chicago z Polski i ekspert radia ds. amerykańskich. Stały felietonista „Kuriera Chicago” oraz kanadyjskiego „Gońca”. Redaktor naczelny portalu Historia i Dyplomacja[22].
W 2017 uczestniczył w programie Transatlantic Fellowship w Waszyngtonie organizowanym przez redakcję „World Affairs”[23], ukończył również The Transatlantic Fellows Project.
W grudniu 2018 zaczął pracę jako członek Zespołu Organizacyjnego Centrum Analiz Strategicznych, po czym został powołany na stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Studiów Strategicznych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w rządzie Mateusza Morawieckiego[24].
6 września 2022 objął stanowisko konsula generalnego RP w Chicago[25]. Od 2023 piastował funkcję naczelnego dziekana Korpusu Konsularnego w Chicago[26]. Misję w Chicago zakończył w czerwcu 2024[27].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Lech Wałęsa – idea i historia (Arcana, Warszawa 2009) ISBN 978-83-609-40-72-3.
- Gorszy niż faszysta (Zysk i S-ka, Poznań 2011) ISBN 978-83-7506-916-7.
- Tajemnica Wilczego Jaru. Największa drogowa katastrofa PRL w świetle dokumentów i relacji (Zysk i S-ka, Poznań 2013) ISBN 978-83-7785-200-2.
- Efekt domina. Czy Ameryka obaliła komunizm w Polsce? (2 tomy, Wydawnictwo Fronda, Warszawa 2016) ISBN 978-83-8079-104-6.
- Instytut Pamięci Narodowej. Stworzyć polskie Jad Waszem (Instytut Suwerennej, Białystok 2021).
- Amerykański sen, gwałtowne przebudzenie. Ameryka 2014–2021. Era wojen hybrydowych, pandemii i Trumpa (Wydawnictwo Fronda, Warszawa 2022)
- Rządowy ośrodek analityczno-strategiczny ds. międzynarodowych. Centrum układu nerwowego nowoczesnego państwa (Instytut Suwerennej, Białystok 2022).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Paweł Zyzak: O autorze. [w:] Blog autorski: Paweł Zyzak [on-line]. niezalezna.pl. [dostęp 2010-07-18].
- ↑ a b c d e f Wojciech Cieśla: Historia oralna Pawła Zyzaka. dziennik.pl, 2009-04-04. [dostęp 2010-07-17].
- ↑ a b c d Jarosław Stróżyk: Zyzak wyjeżdża do Ameryki. rp.pl, 2010-01-07. [dostęp 2010-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2017)].
- ↑ SUPERMEDIA Interactive, Go4Poland - MENTORING [online], www.go4poland.pl [dostęp 2021-02-11] (pol.).
- ↑ a b O Fundacji | Fundacja CI FIRE [online], innowacje.org.pl [dostęp 2017-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-18].
- ↑ a b c d Zarząd | Ruch Republikański [online], ruchrepublikanski.pl [dostęp 2017-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-18] (pol.).
- ↑ Paweł Zyzak [online], wydawnictwofronda.pl [dostęp 2018-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-04].
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Łączności z Polakami za Granicą /nr 49/ [online], Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, 5 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-15].
- ↑ Paweł Zyzak, The History of the Cooperation Between of American and Polish Trade Unionists, 1918-1989 [online], 2016 [dostęp 2022-09-15].
- ↑ a b Mirosław Czech: Biografia Wałęsy. Prawicowe sikanie pod wiatr. wyborcza.pl, 2009-03-24. [dostęp 2018-11-24].
- ↑ Wyniki głosowania na kandydata w obwodach. pkw.gov.pl. [dostęp 2018-11-24].
- ↑ Paweł Zyzak. Diabeł jest zoofilem. „W Prawo Zwrot”, s. 14–15, 08-2006. Klub Forum Młodych Prawa i Sprawiedliwości. ISSN 1896-1428.
- ↑ Ewa Furtak, Anna Malinowska: Bielscy działacze PiS atakują homoseksualistów. gazeta.pl, 2006-08-07. [dostęp 2010-07-16].
- ↑ Wałęsa miał nieślubne dziecko?. dziennik.pl, 2008-06-09. [dostęp 2010-07-18].
- ↑ a b Paweł Zyzak nagrodzony za książkę o Wałęsie. wp.pl, 11 listopada 2010. [dostęp 2011-01-12].
- ↑ Nagroda główna w 2010 roku. jozef-mackiewicz.pl. [dostęp 2013-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. (pol.).
- ↑ Paweł Zyzak I laureatem nagrody im. Jacka Maziarskiego. wprost.pl, 19 maja 2010. [dostęp 2011-02-13].
- ↑ Paweł Zyzak ARTYKUŁY AUTORA [online], niezalezna.pl [dostęp 2022-02-28].
- ↑ Stowarzyszenie Ruch Republikański (0000425695), Krajowy Rejestr Sądowy [dostęp 2024-11-24].
- ↑ Forum Innowacyjnego Rozwoju Gospodarczego (0000118071), Krajowy Rejestr Sądowy [dostęp 2024-11-24].
- ↑ Stowarzyszenie Twórców dla Rzeczypospolitej (0000351188), Krajowy Rejestr Sądowy [dostęp 2024-11-24].
- ↑ O nas [online], Historia i Dyplomacja [dostęp 2017-01-18] (pol.).
- ↑ Transatlantic Fellows Program, „World Affairs Journal” [dostęp 2018-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-13] (ang.).
- ↑ Jerzy Surdykowski. Analizy strategiczne. „Rzeczpospolita”, s. A3, 11 grudnia 2018.
- ↑ Nowy Konsul RP dr Paweł Zyzak już w Chicago - [online], kuriercodziennychicago.com, 9 września 2022 [dostęp 2022-09-15].
- ↑ Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2024-04-27].
- ↑ a (wyd.), Konsul Generalny RP, Paweł Zyzak, żegna się z urzędem ale nie z Polonią [online], Deon24, 27 czerwca 2024 [dostęp 2024-07-02].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Działacze Ligi Republikańskiej
- Konsulowie III Rzeczypospolitej
- Laureaci Nagrody im. Jacka Maziarskiego
- Laureaci Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza
- Ludzie urodzeni w Żywcu
- Ludzie związani z Chicago
- Politycy Prawa i Sprawiedliwości
- Polscy biografowie
- Polscy historycy
- Polscy publicyści
- Urzędnicy Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Urzędu Rady Ministrów (III Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1984