Peak envelope power
Peak Envelope Power (ang.) lub PEP – szczytowa wartość obwiedni mocy. PEP jest definiowana jako średnia moc[1] pojedynczego cyklu fali wielkiej częstotliwości w szczycie modulacji w normalnych warunkach pracy[2].
W przypadku nadajników AM moc szczytową PEP można w prosty sposób opisać dla jednoprążkowego sygnału informacyjnego:
- moc średnia za okres sygnału modulującego:
- moc szczytowa PEP:
gdzie:
- – amplituda nośnej,
- – rezystancja obciążenia nadajnika (rezystancją anteny),
- – moc fali nośnej.
Przy pełnym wymodulowaniu w dodatnim szczycie modulacji, nadajnik oddaje moc czterokrotnie wyższą od mocy nośnej
Dla nadajnika AM maksymalna wartość mocy PEP wynosi: a maksymalna wartość mocy średniej:
Przykładowo dla nadajnika o mocy =4 W wartości tych mocy wynoszą odpowiednio:
- = 16 W,
- = 6 W.
Ze względu jednak na ograniczenie maksymalnej głębokości modulacji do 80% można dopuścić stopień końcowy nadajnika umożliwiający dostarczanie mocy odpowiednio:
- szczytowej ≥ 13 W,
- średniej ≥ 5,3 W.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Politechnika Warszawska Instytut Radioelektroniki. ire.pw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-10)].