Przejdź do zawartości

Petyr Wołgin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petyr Wołgin
Петър Волгин
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Petyr Petrow Wołgin

Data i miejsce urodzenia

28 września 1969
Sofia

Zawód, zajęcie

dziennikarz, prezenter, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy

Petyr Petrow Wołgin, bułg. Петър Петров Волгин (ur. 28 września 1969 w Sofii[1] jako Petyr Petrow Georgiew, bułg. Петър Петров Георгиев[2]) – bułgarski dziennikarz, prezenter i polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przyjął nazwisko Wołgin, które nosili przodkowie jego mającego rosyjskie pochodzenie ojca[2]. W 1992 ukończył filologię bułgarską na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy, po czym rozpoczął pracę w publicznej telewizji BNT. Wkrótce przeszedł do publicznego radia BNR. Od 1995 należał do gospodarzy audycji 12+3. Prowadził również m.in. autorski program Dekonstrukcija[2]. Był też prezenterem w telewizjach TV7 i TV1, publikował w prasie i mediach elektronicznych, wydał także kilka książek[2].

Wielokrotnie wzbudzał kontrowersje i krytykę. W 2014 dziennikarze Jordan Łozanow i Georgi Papakoczew wystosowali list otwarty, krytykując Petyra Wołgina za jego antyzachodnią i prorosyjską postawę w pracy zawodowej[3]. W 2015 kierownictwo BNR zawiesiło emisję jego programu Dekonstrukcija, zarzucając dziennikarzowi jednostronność, brak obiektywizmu i różnorodności przedstawianych punktów widzenia, co uznano za ograniczanie wolności słowa[4]. W jego obronie zorganizowano protesty[2][5]. Ostatecznie władze BNR umożliwiły mu dalszą pracę w publicznym radiu[2]. W 2022 w trakcie inwazji Rosji na Ukrainę był ponownie krytykowany za postawę prorosyjską. Zarzucano mu, że poprzez komentarze i dobór zapraszanych gości, jego programy szerzą dezinformację i fałszywe wiadomości, a także propagandę zbieżną z interesami Rosji[6].

W wyborach w 2024 z listy nacjonalistycznej partii Odrodzenie Petyr Wołgin uzyskał mandat deputowanego do Europarlamentu X kadencji[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Petyr Wołgin. Parltrack. [dostęp 2024-08-02].
  2. a b c d e f Петър Волгин. vidin-almanac.bg. [dostęp 2024-08-02]. (bułg.).
  3. Създатели на „12 плюс 3” за Волгин: Срам ни е. vesti.bg, 4 stycznia 2014. [dostęp 2024-08-02]. (bułg.).
  4. БНР казва „не“ на цензурата и нарушаването на свободата на словото. bnr.bg, 21 grudnia 2015. [dostęp 2024-08-02]. (bułg.).
  5. Протест в подкрепа на Петър Волгин блокира столичен булевард. novini.bg, 22 grudnia 2015. [dostęp 2024-08-02]. (bułg.).
  6. Georgi A. Angełow: Волгин, БНР и дезинформацията: това трябва да спре веднага. dw.com, 11 kwietnia 2022. [dostęp 2024-08-02]. (bułg.).
  7. Евродепутатите ни в ЕП: Повече познати лица, отколкото нови попълнения. nova.bg, 12 czerwca 2024. [dostęp 2024-08-02]. (bułg.).