Przejdź do zawartości

Pieprzyca gęstokwiatowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieprzyca gęstokwiatowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

pieprzyca

Gatunek

pieprzyca gęstokwiatowa

Nazwa systematyczna
Lepidium densiflorum Schrad.
Ind. Sem. Hort. Gotting. (1832) 4[3]

Pieprzyca gęstokwiatowa[4] (Lepidium densiflorum Schrad.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Pieprzyca gęstokwiatowa pochodzi z Ameryki Północnej[5]. Jej zwarty zasięg występowania ciągnie się w Ameryce od Alaski i północnych regionów Kanady po Meksyk. Rozprzestrzeniła się i obecnie występuje także w Argentynie, Europie, niektórych regionach Azji i na Nowej Zelandii[6]. W Europie pojawiła się jako gatunek zawleczony. Po raz pierwszy odnotowano jej występowanie w 1883 roku. Na ziemiach polskich pojawiła się kilka lat później i dość szybko rozprzestrzeniła. Obecnie jest dość pospolita na niżu i w niższych partiach gór. Status gatunku we florze Polski: kenofit, a dokładniej epekofit[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kwiaty
Owoce
Łodyga
O wysokości do 30 cm, zazwyczaj silnie rozgałęziona, kanciasta i krótko owłosiona[5].
Liście
Liście odziomkowe lirowate, na ogonkach o długości 0,5–1,5 (–2) cm. Brzegi nacinane lub piłkowane. Szybko więdną. Liście łodygowe podłużnie lancetowate lub podłużne, o szerokości zazwyczaj 1,3–6,2 cm i długości 1,5–10 cm. Brzegi pełne lub piłkowane[6].
Kwiaty
Zebrane w grona na owłosionej szypule. Podczas owocowania szypuła ta nieco wydłuża się. Kielich złożony z 4 zielonych, białawo obrzeżonych działek. Korona szczątkowa, lub w ogóle jej brak. Słupek 1, pręciki 2 lub 4 o żółtych pylnikach[5].
Owoc
Odwrotnie jajowata łuszczynka o długości 2.5–3,5 mm i szerokości × 1,5–2.5 (–3) mm. Na szczycie posiada wycięcie o średnicy 0,2–0,4 mm. Nasiona jasnobrunatne, gładkie, jajowate, o rozmiarach 1,1–1,5 × 0,8–0,9 mm z bardzo niewielkim skrzydełkiem[6].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Rozwój
Roślina jednoroczna, czasami dwuletnia, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września[5].
Siedlisko
Siedliska ruderalne: rumowiska, nasypy kolejowe, tereny poprzemysłowe, śmietniska, żwirowiska, ugory. Roślina ruderalna[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu (Ass.) Erigeronto-Lactucetum[7].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 32[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
  3. The International Plant Names Index. [dostęp 2017-01-24].
  4. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 107, ISBN 978-83-62975-45-7.
  5. a b c d e f Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny synantropijne. Warszawa: Multico, 2011. ISBN 978-83-7073-514-2. OCLC 948856513.
  6. a b c Discover Life Maps. [dostęp 2018-03-05].
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.