Pietro Colonna Pamphili
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 grudnia 1725 |
| Data i miejsce śmierci |
4 grudnia 1780 |
| Nuncjusz apostolski we Francji | |
| Okres sprawowania |
1760-1766 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
27 stycznia 1760 |
| Sakra biskupia |
16 lutego 1760 |
| Kreacja kardynalska |
26 września 1766 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
16 lutego 1760 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Pietro Colonna Pamphili (ur. 7 grudnia 1725 w Rzymie, zm. 4 grudnia 1780 w Weronie[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził ze znanego rodu Colonna; był jednym z piętnaściorga dzieci Fabrizia Colonny i Cateriny Zefiriny Salviati oraz bratem kardynała Marcantonia Colonny[1]. W młodości studiował na Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure w lipcu 1750[1]. Niezwłocznie, został członkiem Kamery Apostolskiej, protonotariuszem i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. Był uważany za człowieka rozważnego i bystrego[1]. 22 grudnia 1759 przyjął święcenia diakonatu, a 27 stycznia 1760 – prezbiteratu[2]. Następnego dnia został wybrany arcybiskupem Rodos, a sakrę przyjął 16 lutego[2]. W latach 1760–1766 pełnił także rolę nuncjusza apostolskiego we Francji[1]. 26 września 1766 został kreowany kardynałem i otrzymał diakonię Santa Maria in Trastevere[2]. W 1776 został protektorem zakonu augustianów, a od 17 lutego 1777 do 30 marca 1778 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł w Weronie, podczas ceremonii zaślubin swojego bratanka, Filippo Colonny[1].