Przejdź do zawartości

Piotr Flin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Flin
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1945
Kraków

Data śmierci

1 września 2018

Doktor habilitowany nauk fizycznych
Specjalność: astronomia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1976
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1991
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Okres zatrudn.

1993–2015

Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Okres zatrudn.

1992–1995

Uczelnia

Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie

Okres zatrudn.

1998–2000

Piotr Flin (ur. 11 marca 1945 w Krakowie, zm. 1 września 2018[1]) – polski astronom, doktor habilitowany nauk fizycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Zygmunta i Stefanii z d. Juer[2].

W 1963 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kochanowskiego w Krakowie. Na Uniwersytecie Jagiellońskim odbył studia z zakresu astronomii (1963–1968) i fizyki (1969–1972). W 1976 doktoryzował się na uczelni macierzystej. W 1991 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie astronomii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu na podstawie pracy Testowanie teorii powstawania galaktyk.

Był nauczycielem fizyki w Technikum dla Pracujących w Nowej Hucie (1970–1974) oraz w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Wieliczce (1990–1992). W latach 1988–1989 pracował jako informatyk i kierownik filii firmy Vigor.

Od 1968 do 1988 był pracownikiem Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie podjął pracę jako starszy wykładowca Ośrodka Badań Interdyscyplinarnych przy Wydziale Filozofii Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (1988–1991). W latach 1992–1995 kierował Pracownią Fundamentalnych Problemów Fizyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W latach 1998–2000 był wykładowcą Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Od 1993 był profesorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego. W 1995 objął kierownictwo Zakładu Astrofizyki w Instytucie Fizyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Na kieleckiej uczelni zainicjował powstanie oddanych do użytku w 2003 obserwatorium i planetarium. Odkrytą w 2010 planetoidę (296987) Piotrflin nazwano jego imieniem i nazwiskiem[3].

5 stycznia 2015 wystąpił wraz z Jerzym Vetulanim, Janem Güntnerem i Krystyną Styrną w Piwnicy pod Baranami w spektaklu Koniec świata. Wizje świętego Ildefonsa, czyli Satyra na wszechświat wg scenariusza Jana Güntnera.

Zmarł 1 września 2018. Pochowany został 5 września na cmentarzu Rakowickim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Piotr Burda: Profesor Piotr Flin nie żyje. ujk.edu.pl, 8 września 2018. [dostęp 2018-09-09].
  2. Krzysztof Maślanka: Piotr Flin (1945–2018) – wspomnienie. echodnia.eu. [dostęp 2024-04-23].
  3. Piotr Burda: Świętokrzyskie w kosmosie – Planetoida nazwana imieniem kieleckiego profesora!. echodnia.eu, 4 kwietnia 2013. [dostęp 2018-04-02].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]