Piskornia (Pawłowo)
Wygląd
Na mapach: 51°39′31″N 17°12′56″E/51,658611 17,215556
(Przekierowano z Piskornia (województwo wielkopolskie))
część wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Liczba ludności (2019–12–31) |
57[2] |
Strefa numeracyjna |
65 |
Kod pocztowy |
63-930[3] |
Tablice rejestracyjne |
PRA |
SIMC |
0371038 |
Położenie na mapie gminy Jutrosin | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu rawickiego | |
51°39′31″N 17°12′56″E/51,658611 17,215556[1] |
Piskornia – część wsi Pawłowo w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Jutrosin[4][5].
W latach 1975–1998 Piskornia należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Piskornia należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[6]. Piskornia należała do okręgu jutroszyńskiego tego powiatu i stanowiła część majątku Dubinko, którego właścicielem był wówczas (1846) książę Adam Jerzy Czartoryski[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 86 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 7 dymów (domostw)[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101636
- ↑ Ludność gminy Jutrosin wg stanu na dzień 31.12.2019. jutrosin.eu. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 907 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 229.