Przejdź do zawartości

Plac Sejmu Śląskiego w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
plac Sejmu Śląskiego
Śródmieście
Ilustracja
Plac Sejmu Śląskiego (2021)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „plac Sejmu Śląskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „plac Sejmu Śląskiego”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „plac Sejmu Śląskiego”
Ziemia50°15′13,6″N 19°01′25,4″E/50,253774 19,023734
Plac w kwietniu 1925 roku podczas wznoszenia gmachu Sejmu Śląskiego
Plac w 1939 roku, widoczny niemiecki pomnik orła na cokole planowanego pomnika Józefa Piłsudskiego
Gmach Urzędów Niezespolonych w czasie II wojny światowej
Pomnik Wojciecha Korfantego na Placu Sejmu Śląskiego
Gmach Sejmu Śląskiego – widok od placu Sejmu Śląskiego
Katowice Miasto Ogrodów – Instytucja Kultury im. Krystyny Bochenek (Pl. Sejmu Śląskiego 2)

Plac Sejmu Śląskiego w Katowicach – plac położony w katowickiej dzielnicy Śródmieście, pomiędzy ulicą Jagiellońską, ulicą Józefa Lompy i ulicą Juliusza Ligonia. Ten plac znajduje się w pasie placów miejskich (pl. Karola Miarki, pl. Sejmu Śląskiego, pl. Bolesława Chrobrego, pl. Rady Europy)[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Został wytyczony w latach 20. XX wieku. Przed I wojną światową znajdowało się tu puste miejsce, otoczone wytyczanymi dopiero uliczkami[2]. Plac wziął swoją nazwę od znajdującego się przy nim gmachu Sejmu Śląskiego, powstałego w latach 1925–1929[3]. Plac był miejscem wielu uroczystości. Plac w dwudziestoleciu międzywojennym XX wieku nosił nazwę pl. Powstańców Śląskich[4]. 15 lipca 1939 na ówczesnym Placu Powstańców Śląskich odbył się koncert Jana Kiepury i Jerzego Gardy, z którego dochód został przekazany Funduszowi Obrony Narodowej[5]. W budynku Urzędów Niezespolonych w czasie II wojny światowej, gdy Katowice były w Rzeszy Niemieckiej w budynku nazwanym Polizeipräsidium, mieściła się siedziba regionalna Gestapo, którym kierował Johann Thümmler. W czasie Polski Ludowej patronem placu był Feliks Dzierżyński[6]. 14 marca 1968 tow. I Sekr. Komitetu Wojewódzkiego PZPR Edward Gierek wygłosił przemówienie o śląskiej wodzie, co pogruchocze kości syjonistom i innym wrogom ustroju[7].

Wiosną 1977 rozpoczęto prace nad wzniesieniem budynku będącego siedzibą Centrum Kultury Katowice – dawniej Górnośląskie Centrum Kultury. Pomysłodawcą tego przedsięwzięcia był Zdzisław Grudzień – ówczesny I Sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR. Przez dziesięć dni zabudowania, znajdujące się w miejscu inwestycji, rozebrano. Południowa pierzeja placu została zburzona, wyburzono m.in. secesyjną willę, w którym w 1957 zainaugurowano powstanie Telewizji Katowice, budynek Hurtowni Wyrobów Tytoniowych z ogrodem oraz kilka okolicznych kamienic (posiadały adresy ul. J. Ligodnia 35 oraz ul. J. Ligonia 37-39[8]). Budynek dzisiejszej siedziby CKK został oddany do użytku 3 grudnia 1979[9]. Dyrekcja Wojewódzkiej Hali Widowiskowo Sportowej zarząd nad nim przejęła 23 marca 1982, natomiast od 1 lipca 1983 funkcjonuje nowo powołana instytucja – Centrum Kultury w Katowicach[6].

19 czerwca 1999 na placu odsłonięto pomnik Wojciecha Korfantego dłuta Zygmunta Brachmańskiego[10]. Na cokole widnieje napis: Wojciech Korfanty 1873–1939. Jedną tylko wypowiadam prośbę do ludu śląskiego, by pozostał wierny swym zasadom chrześcijańskim i swemu przywiązaniu do Polski. Akt erekcyjny pomnika wmurowano 21 czerwca 1997 w obecności wnuka Korfantego – Feliksa. Przy tej okazji Wojciech Korfanty został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego[11].

W 2009 na placu zorganizowano festyn „Miasteczko PRL” w ramach ogólnopolskich obchodów dwudziestu lat demokracji i końca PRL[12].

Plac otaczają następujące budynki:

Pomnik Wojciecha Korfantego jest otoczony przez miejsca parkingowe. W czasie uroczystości państwowych cały plac jest niedostępny dla samochodów osobowych[22].

Instytucje

[edytuj | edytuj kod]

Przy placu Sejmu Śląskiego swoją siedzibę mają[23]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Raport o stanie miasta Katowice 2005. Urząd Miasta Katowice. [dostęp 2011-07-19].
  2. Michał Bulsa, Ulice i place Katowic, Katowice 2018, s. 272.
  3. a b Urząd Miasta Katowice: Lokalny Program rewitalizacji miasta Katowice na lata 2007–2013. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  4. a b Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 33. ISBN 978-83-7729-021-7.
  5. Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 129. ISBN 978-83-7729-021-7.
  6. a b Historia istnienia Górnośląskiego Centrum Kultury. www.ck.art.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  7. Gierek – Syjoniści.avi. maropro07 2010-03-06. [dostęp 2018-03-18].
  8. Michał Bulsa, Barbara Szmatloch, Katowice, których nie ma, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2019, s. 69, 70, ISBN 978-83-7729-502-1.
  9. Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 226, 227. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
  10. a b Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  11. Pomniki Katowic. www.katowice.eu. [dostęp 2011-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-25)]. (pol.).
  12. Miasteczko PRL na placu Sejmu Śląskiego. www.mmsilesia.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  13. a b Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf-Mar, 2000, s. 165. ISBN 83-913341-0-4.
  14. a b Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf-Mar, 2000, s. 182. ISBN 83-913341-0-4.
  15. Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami w województwie śląskim na lata 2010–2013. slaskie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-13)]. (pol.) www.slaskie.pl [dostęp 2011-07-19]
  16. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2013-03-19].
  17. Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf-Mar, 2000, s. 166. ISBN 83-913341-0-4.
  18. Orzeł Szukalskiego powstanie jeszcze w tym roku. www.mmsilesia.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  19. Orzeł wujka DiCaprio może wrócić do Katowic www.katowice.gazeta.pl [dostęp 2011-07-19]
  20. Odsłonięcie tablic upamiętniających Krystynę Bochenek www.katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2011-07-19]
  21. Michał Bulsa, Barbara Szmatloch, Sekrety Katowic, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2018, s. 54–56, ISBN 978-83-7729-386-7, OCLC 1066105156.
  22. Plac Sejmu Śląskiego w Katowicach – parking czy plac. www.katowice.naszemiasto.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  23. Urząd Miasta Katowice: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, Cz. 1, Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  24. Centrum Kultury Katowice im. Krystyny Bochenek. www.ck.art.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  25. Oficjalna strona internetowa Centrum Scenografii Polskiej. www.scenografia-polska.pl. [dostęp 2011-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-10)]. (pol.).
  26. Oficjalna strona internetowa Muzeum Śląskiego w Katowicach. www.muzeumslaskie.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  27. FA-art. www.fa-art.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  28. NOSPR Katowice. www.nospr.org.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).
  29. PDM – Katalog Katowickich Firm. www.pdm.net.pl. [dostęp 2011-07-19]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • K. Szaraniec, L. Szaraniec, K. Szarowski, Katowice i Górnośląski Okręg Przemysłowy, Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1980.
  • Katowice – Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.