Postludium
Wygląd
Postludium – utwór odgrywany po zakończeniu nabożeństwa, zwykle organowy i improwizowany[1][2].
W suicie fortepianowej Ludus tonalis Paula Hindemitha z 1942, zawierającej 12 fug i 11 interludiów ostatnia część została nazwana postludium[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 717. ISBN 83-01-11390-1.
- ↑ Willy Apel: Harvard Dictionary of Music. Wyd. 8. Cambridge: Harvard University Press, 1974, s. 691. ISBN 0-674-37501-7. (ang.).
- ↑ Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 365. ISBN 83-01-11390-1.
Kontrola autorytatywna (rodzaj utworu/kompozycji muzycznej):