Powiat jaworowski
| powiat | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
1005 km² | ||||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
79 os./km² | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie województwa
| |||||
Powiat jaworowski – powiat w województwie lwowskim, istniejący w okresie II Rzeczypospolitej, z siedzibą w Jaworowie.
1 sierpnia 1934 r. dokonano nowego podziału powiatu na gminy wiejskie (zbiorcze)[2].
Struktura
[edytuj | edytuj kod]Gminy wiejskie w 1934 r.:
- gmina Bruchnal
- gmina Gnojnice
- gmina Nahaczów
- gmina Ożomla Mała
- gmina Szkło
- gmina Wielkie Oczy
- gmina Wierzbiany
- gmina Szutowa
Miasta:
Majątki ziemskie:
- Jaworów (dawny dwór Jana III Sobieskiego), własność Leona i Ewy Dębickich[3]
- Przyłbice i Bruchnal, własność Leona hr. Szeptyckiego (1877–1939), brata metropolity greckokatolickiego Andrzeja (Romana) hr. Szeptyckiego[4]
15 czerwca 1934 roku z powiatu jaworowskiego wyłączono gminy Budomierz i Hruszów i włączono je do powiatu lubaczowskiego. Natomiast z powiatu lubaczowskiego wyłączono gminę Lipowiec (z przysiółkami Lindenau i Majdan) włączono je do powiatu jaworowskiego[5].
W 1945 roku z dawnego powiatu jaworowskiego w Polsce znalazły się jedynie: główna, zachodnia część gminy Wielkie Oczy (jednostkę utrzymano w powiecie lubaczowskim), główna, zachodnia część gminy Gnojnice bez Gnojnic (jednostkę przekształcono w gminę Młyny w powiecie jarosławskim), północno-zachodnie pasmo gminy Nahaczów z Majdanem Lipowieckim oraz północno-zachodni skrawek miasta Krakowca.
Starostowie
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Zygmunt Michałowski (1919–1925)[6]
- Ludwik Lipiński (1927–)[7]
- Tadeusz Malinowski (–1931)[8][9]
- Józef Białostocki (kierownik, 1931–1934[10]
- Jerzy Łoś (od 1934 jako kierownik, od lipca 1935 rzeczywisty starosta do 1936)[3][11]
- rtm. rez. Stanisław Kossowski (1936–)[12][13]
- Bolesław Gawenda (1938)[14][15]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ powiat jaworowski – nazwa utworzona od używanej tuż po II wojnie światowej nazwy Jawora – Jaworów (Dz.U. z 1945 r. nr 33, poz. 196).
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 425
- ↑ a b Archiwum Stefanii Łosiówny (zbiory rodzinne)
- ↑ Piotr Szymon Łoś: Szkice do portretu ziemian polskich XX wieku. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Rytm", 2005, s. 352-360. ISBN 83-7399-135-2.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 544
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 197–198. [dostęp 2021-02-07].
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 5, s. 4, 15 maja 1927.
- ↑ Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r., 1931, s. 11.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 11, s. 199, 31 sierpnia 1931.
- ↑ Historia budowy Domu Strzeleckiego w Ożomli. „Wschód”. Nr 75, s. 12, 20 lutego 1938.
- ↑ Kronika miejska. Nominacje na rzeczywistych starostów. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 164 z 21 lipca 1935.
- ↑ Mianowanie starosty w Jaworowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 119, s. 2, 26 maja 1936.
- ↑ Nowy starosta w Jaworowie Stanisław Kosowski. „Wschód”. Nr 17, s. 4, 10 lipca.
- ↑ Pierwsze nadania medali „Za Długoletnią Służbę”. „Głos Jaworowski”. Nr 1, s. 7, Czerwiec 1938.
- ↑ Dekoracja Powstańca 1863 roku – w laworowie.. „Wschód”. Nr 75, s. 9, 20 lutego 1938.
| Powiat miejski | |
|---|---|
| Powiaty ziemskie |
|
