Przejdź do zawartości

Próba Schwartza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Próba Schwartza – próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny wydolności żył powierzchownych. Polega na opukiwaniu żylakowato zmienionego pnia żylnego; w przypadku niewydolności zastawek żylnych wyczuwalna jest fala wstrząsowa[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liwień M. Przewlekła choroba żylna. Przewodnik Lekarza 5, ss. 70-79, 2006