Przejdź do zawartości

Prazykwantel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prazykwantel
Enancjomery prazykwantelu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H24N2O2

Masa molowa

312,41 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

55268-74-1

PubChem

4891

DrugBank

DB01058

Klasyfikacja medyczna
ATC

P02BA01

Prazykwantel – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek przeciwpasożytniczy stosowany w leczeniu infestacji większością przywr i tasiemców.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Wskutek wywoływania stałej depolaryzacji płytki ruchowej prazykwantel powoduje u pasożytów spastyczne porażenie mięśniówki, dzięki czemu robaki są wydalane z kałem. Działanie na przywry z rodzaju Schistosoma polega prawdopodobnie na zniszczeniu powierzchni pasożyta. Związane z tym uwalnianie struktur antygenowych ułatwia eliminację pasożytów przez układ odpornościowy organizmu[2].

Farmakokinetyka

[edytuj | edytuj kod]

Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, łatwo metabolizowany w wątrobie (ulega efektowi pierwszego przejścia).

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Infestacja przywrami i tasiemcami. Prazykwantel jest lekiem z wyboru w leczeniu:

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]

Ciąża jest przeciwwskazaniem względnym.

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Prazykwantel wykazuje niewielką toksyczność. Możliwe objawy niepożądane stosowania leku to:

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Preparat leku podawany jest doustnie w dawce jednorazowej 5–25 mg na kg masy ciała (w zależności od pasożyta).

Dostępność

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce lek nie jest dostępny w aptekach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Praziquantel [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 2 grudnia 2020, numer katalogowy: 46648 [dostęp 2022-06-16]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. E. Mutschler, Farmakologia i toksykologia. Podręcznik, Włodzimierz Buczko (red. nauk.), MrdPharm Polska, 2010, s. 939–940.
  3. Jon E. Rosenblatt, Antiparasitic Agents, „Mayo Clinic Proceedings”, 74 (11), 1999, s. 1161–1175, DOI10.4065/74.11.1161, PMID10560606 (ang.).