Przejdź do zawartości

Prefektura apostolska Shaowu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prefektura apostolska Shaowu
天主教邵武监牧区
Państwo

 Chiny

Siedziba

Shaowu

Data powołania

18 lipca 1929

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Zależność

bezpośrednio od Stolicy Apostolskiej

Prefekt apostolski

sede vacante

Położenie na mapie Chin
Położenie na mapie Fujianu
Ziemia27°18′N 117°30′E/27,300000 117,500000

Prefektura apostolska Shaowu (łac. Apostolica Praefectura Shaovuensis, chiń. 天主教邵武监牧区) – rzymskokatolicka prefektura apostolska ze stolicą w Shaowu, w prefekturze miejskiej Nanping, w prowincji Fujian, w Chińskiej Republice Ludowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

18 lipca 1929 roku z mocy decyzji Piusa XI wyrażonej w brewe Concreditum Nobis erygowano misję sui iuris Shaowu. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Fuzhou (obecnie archidiecezja Fuzhou). 21 maja 1938 roku podniesiono ją do rangi prefektury apostolskiej.

Z 1950 roku pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Prefektura apostolska Shaowu liczyła wtedy:

  • 5 112 wiernych (1,7% społeczeństwa)
  • 23 kapłanów (4 diecezjalnych i 19 zakonnych)
  • 5 sióstr i 8 braci zakonnych
  • 10 parafii.

Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 roku prefektura apostolska, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Prefekt apostolski ks. Inigo Maximilian König SDS został aresztowany w 1952 roku i wydalony z kraju w kolejnym roku[1]. Prefektura nie istnieje w strukturze zależnego od władz świeckich Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich.

Ordynariusze

[edytuj | edytuj kod]

Superior Shaowu

[edytuj | edytuj kod]

Prefekci apostolscy Shaowu

[edytuj | edytuj kod]
  • ks. Inigo Maximilian König SDS[2] (1938 - 1964) de facto wydalony z Chin w 1953 roku, nie miał po tym czasie realnej władzy w prefekturze[1]
  • sede vacante (być może urząd prefekta sprawowali duchowni Kościoła podziemnego) (1964 - nadal)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b brender.eu König, Inigo Maximilian. [dostęp 2017-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-16)].
  2. a b Niemiec

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]