Prokop Luksemburski
| margrabia Moraw | |
| Okres |
od 1375 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Dzieci |
Jerzy (nieślubny) |
Prokop (ur. 1358, zm. 24 września 1405 w Brnie) − najmłodszy syn Jana Henryka Luksemburskiego i Małgorzaty opawskiej. Był królewskim starostą ziemskim od 1397 i margrabia morawski w latach 1375−1405. Wraz z bratem Jodokiem miał panować na Morawach, ale przez większość czasu toczyli kłótnie i wojny o dziedzictwo oraz przyszłość dynastii luksemburskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po śmierci ojca został margrabią morawskim pod zwierzchnictwem starszego brata Jodoka. Okazał się dobrym dowódcą i dyplomatą. Od 1381 toczył z przerwami wojnę z bratem Jodokiem o hegemonię nad Morawami.
Po śmierci Karola IV, Prokop początkowo popierał politykę swego kuzyna Zygmunta Luksemburskiego i walczył przeciwko królowi Wacławowi IV. Jednak po uwięzieniu Wacława IV w roku 1394 przez szlachtę, przeszedł na stronę czeskiego króla i został jego sojusznikiem. Połączyli swe siły wraz z Wacławem, by stanąć przeciwko Zygmuntowi. Prokop został uwięziony przez Zygmunta Luksemburskiego.
W roku 1402, kiedy po raz drugi uwięziono Wacława IV, Jodok stanął po stronie Zygmunta. Oprócz czeskiego króla uwięziono wówczas Prokopa, będącego ponownie jego sojusznikiem. Został przez brata Jodoka wzięty do niewoli. Pojmany i uwięziony spędził dwa lata w Bratysławie. Uwolniono go niedługo przed śmiercią. Zmarł w klasztorze kartuzów w Brnie, gdzie został także pochowany.
Prokop nie założył rodziny. Miał nieślubnego syna Jerzego (zm. 1457), mnicha benedyktyńskiego, który nie mógł odziedziczyć żadnego majątku ani tytułów. Po śmierci Prokopa jedynym władcą Moraw został Jodok. W roku 1411 zmarł nie zostawiając po sobie potomków, a ziemie i tytuł morawskiego margrabiego przypadły Wacławowi IV.
Drzewo genealogiczne
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jaroslav Čechura, Jiří Mikulec, František Stellner, Lexikon českých panovnických dynastií, Praha 1996.
- Jaroslav Čechura. České země v letech 1310–1378. Lucemburkové na českém trůně I. Praha: Libri, 1999. 287 s
- Jaroslav Čechura. České země v letech 1378–1437. Lucemburkové na českém trůně II. Praha: Libri, 2000. 438 s
- Jörg Konrad Hoensch. Lucemburkové. Pozdně středověká dynastie celoevropského významu 1308–1437. Praha: Argo, 2003. 304 s.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]