Prosownica rozpierzchła

Prosownica rozpierzchła
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	prosownica
Gatunek	prosownica rozpierzchła
	Nazwa systematyczna
	Milium effusum L.; Sp. Pl.: 61 (1753)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Prosownica rozpierzchła (Milium effusum L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wiechlinowatych. Występuje w całej niemal Europie (brak jej tylko południowych krańcach kontynentu), w części Azji znajdującej się pod wpływem klimatu umiarkowanego oraz we wschodniej i środkowej Ameryce Północnej^[3]. W Polsce jest pospolity niemal na całym niżu (nieco rzadszy na północnym wschodzie) i w górach^[4].

Morfologia

Łodyga: Silne, wzniesione i proste źdźbło o wysokości do 1 m. Roślina wytwarza też podziemne czołgające się rozłogi.

Liście: Żywozielonego koloru, szerokości do 1,5 cm. Mają bardzo szorstkie brzegi. Języczek liściowy wyraźny, tępo zakończony.

Kwiaty: Zebrane w jednokwiatowe kłoski tworzące silnie rozpierzchłą wiechę o długości do 20 cm. Gałązki wiechy cienkie, początkowo poziome lub nieco wzniesione, po przekwitnięciu zwieszające się w dół. Zielone kłoski mają jajowaty kształt, dwie plewy bez ości i plewki o długości ok. 2,5 mm, po dojrzeniu szarobrunatne i połyskujące. Kwiat zbudowany jest z 1 słupka o dwóch piórkowatych znamionach, 3 pręcików o długich nitkach i szczątkowego okwiatu składającego się z dwóch łuszczek.

Owoc: Ziarniak podobny z wyglądu do ziaren prosa (stąd gatunkowa nazwa rośliny).

Biologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do czerwca, jest wiatropylna. Siedlisko: lasy liściaste, szczególnie buczyny, łęgi, grądy. W górach występuje aż do piętro kosodrzewiny. Na roślinie żerują gąsienice motyla górówka boruta^[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Fagetalia.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
↑ ^a ^b Milium effusum L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-02] .
↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001, s. 359. ISBN 978-83-61191-72-8.
↑ Warmia i Mazury. Informator turystyczno=przyrodniczy. [dostęp 2009-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-09-21)].

Bibliografia

Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Tadeusz Traczyk: Rośliny lasu liściastego. Warszawa: PZWS, 1959.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).

[powo-3] Milium effusum L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-02] .

[4] Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001, s. 359. ISBN 978-83-61191-72-8.

[5] Warmia i Mazury. Informator turystyczno=przyrodniczy. [dostęp 2009-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-09-21)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]