Przejdź do zawartości

Przechyłka toru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widoczna przechyłka toru na zakręcie

Przechyłka toru kolejowego – podniesienie toku szynowego zewnętrznego w stosunku do toku wewnętrznego dla toru w łuku, w celu zrównoważenia siły odśrodkowej, która powstaje przy ruchu pojazdu kolejowego po torze w łuku[1].

Stanowi ona wartość różnicy wysokości, w stosunku do linii poziomej, dwóch szyn wchodzących w skład jednego toru w określonym położeniu, mierzona na osiach główek szyn[2].

Przechyłki stosuje się na łukach linii kolejowych w celu zniwelowania negatywnego skutku siły odśrodkowej występującej podczas przejazdu pociągu, jakim jest szybsze zużywanie się szyn toku zewnętrznego. Skrajnym i bardzo niebezpiecznym skutkiem braku przechyłki jest wykolejenie się pociągu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. z 1998 r. nr 151, poz. 987, Dział I, §3).
  2. Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. dotyczące technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” systemu kolei w Unii Europejskiej (CELEX: 32014R1299).