Przejdź do zawartości

Rajdowe Mistrzostwa Świata 1994

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1994
Rajdowych mistrzostw świata
ilustracja
Liczba rajdów

10

Pierwsza runda

Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Rajd Wielkiej Brytanii

Mistrzowie
Kierowcy

Didier Auriol

Konstruktorzy

Toyota

Poprzedni sezonNastępny sezon

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1994 były 22 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 10 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1994 został francuski kierowca Didier Auriol startujący samochodem Toyota Celica Turbo 4WD, wyprzedził on Carlosa Sainza i Juhe Kankkunena. Tytuł konstruktorów wygrała Toyota przed Subaru i Fordem.

Kalendarz

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1994 kalendarz mistrzostw świata składał się z dziesięciu rajdów, było to o trzy mniej niż w rok wcześniej, wynikało to z wprowadzonego systemu rotacji rajdów związanego z radykalnym sposobem na obniżenie kosztów mistrzostw świata. Rajdy Szwecji, Australii i Hiszpanii trafiły do kalendarza 2-litrowego Pucharu Świata FIA w roku 1994[1].

Runda Data Nazwa rajdu Zwycięzca Wyniki
1 22–27 stycznia Monako 62. Rajd Monte Carlo Francja François Delecour Wyniki
2 1-4 marca Portugalia 28. Rajd Portugalii Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
3 31 marca-3 kwietnia Kenia 42. Rajd Safari Kenia Ian Duncan Wyniki
4 5–7 maja Francja 38. Rajd Francji Francja Didier Auriol Wyniki
5 29–31 maja Grecja 41. Rajd Grecji Hiszpania Carlos Sainz Wyniki
6 30 czerwca–2 lipca Argentyna 14. Rajd Argentyny Francja Didier Auriol Wyniki
7 29–31 lipca Nowa Zelandia 24. Rajd Nowej Zelandii Wielka Brytania Colin McRae Wyniki
8 26–28 sierpnia Finlandia 44. Rajd Finlandii Finlandia Tommi Mäkinen Wyniki
9 9–12 października Włochy 36. Rajd San Remo Francja Didier Auriol Wyniki
10 20–23 listopada Wielka Brytania 50. Rajd Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Colin McRae Wyniki

Zespoły i kierowcy

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Producent Samochód Opony Kierowca Rundy
Japonia Toyota Castrol Team Toyota Celica Turbo 4WD
Celica GT-Four ST205
M Finlandia Juha Kankkunen wszystkie
Francja Didier Auriol wszystkie
Włochy Andrea Aghini 2, 4, 9
Kenia Ian Duncan 3
Japonia Yoshio Fujimoto 3, 5, 7, 10
Finlandia Marcus Grönholm 8
Szwecja Tomas Jansson 8
Włochy Gilberto Pianezzola 9
Włochy Piero Longhi 9
Japonia 555 Subaru World Rally Team Subaru Impreza 555 P Hiszpania Carlos Sainz 1–2, 4–10
Wielka Brytania Colin McRae 1–2, 4–10
Australia Peter Bourne 7
Wielka Brytania Richard Burns 7, 10
Wielka Brytania Ford Motor Co Ford Escort RS Cosworth M Włochy Miki Biasion 1–2, 4–7, 9–10
Francja François Delecour 1–2, 8–10
Belgia Bruno Thiry 1–2, 4, 6, 8–10
Włochy Alex Fiorio 2
Włochy Gianfranco Cunico 4
Wielka Brytania Malcolm Wilson 5, 10
Finlandia Ari Vatanen 5–8, 10
Austria Raimund Baumschlager 5, 8
Finlandia Tommi Mäkinen 8
Szwecja Stig Blomqvist 10
Japonia Mitsubishi Ralliart Europe Mitsubishi Lancer Evo I
Lancer Evo II
M Niemcy Armin Schwarz 1, 5, 7, 9
Szwecja Kenneth Eriksson 1, 5, 7
Japonia Kenjiro Shinozuka 3
Finlandia Tommi Mäkinen 9
Francja Société Diac Renault Clio Williams M Francja Jean Ragnotti 1, 4
Francja Alain Oreille 1, 4
Francja Serge Jordan 1, 4
Francja Philippe Bugalski 4
Francja Claude Balesi 4
Czechy Škoda Motorsport Škoda Favorit 136L M Czechy Pavel Sibera 1–2, 5, 8–10
Czechy Vladimír Berger 1
Czechy Emil Triner 2, 5, 8–10
Japonia Subaru Rally Team Japan Subaru Impreza WRX P Kenia Patrick Njiru 3
Wielka Brytania Richard Burns 3
Włochy Jolly Club Ford Escort RS Cosworth P Włochy Gianfranco Cunico 9
Wielka Brytania Malcolm Wilson 9

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1994 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja 10º
Punkty 20 15 12 10 8 6 4 3 2 1

Do końcowego wyniku liczone było osiem najlepszych startów[2].

Klasyfikacja zespołowa

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1994 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Pozycja 10º
Punkty 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Pozycja
Punkty 8 7 6 5 4 3 2 1

Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych osiem najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Wszystkie rundy liczyły się do końcowej klasyfikacji. Aby zespół zdobył tytuł mistrza świata musiał wziąć udział w co najmniej dziewięciu rajdach[2]. Zespół Mitsubishi nie był sklasyfikowany (NK) bo brał udział tylko w czterech rajdach.

Miejsce Zespół MCO
Monako
PRT
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
ARG
Argentyna
NZL
Nowa Zelandia
FIN
Finlandia
ITA
Włochy
GBR
Wielka Brytania
Punkty
1 Japonia Toyota 2 1 1 1 (3) 1 2 2 1 (2) 151
2 Japonia Subaru 3 (4) (4) 2 1 2 1 3 2 1 140
3 Wielka Brytania Ford 1 3 5 5 3 NU 1 3 3 116
NK Japonia Mitsubishi 5 2 3 NU 41
Miejsce Zespół MCO
Monako
PRT
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
ARG
Argentyna
NZL
Nowa Zelandia
FIN
Finlandia
ITA
Włochy
GBR
Wielka Brytania
Punkty

Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)

[edytuj | edytuj kod]

Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę osiem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[1].

Msc. Kierowca  Punkty 
1 Hiszpania Jesús Puras 50
2 Niemcy Isolde Holderied 42
3 Argentyna Jorge Recalde 27
4 Francja Pierre-Manuel Jenot 13
Kenia Patrick Njiru 13
Argentyna Carlos Menem Jr 13
Australia Ed Ordynski 13
Finlandia Jarmo Kytölehto 13
Wielka Brytania Jonny Milner 13

Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata[3]

[edytuj | edytuj kod]
Msc. Producent Punkty
1 Czechy Skoda 43
2 Japonia Nissan 40
3 Francja Renault 33
4 Niemcy Opel/Vauxhall 32
5 Francja Peugeot 18
6 Stany Zjednoczone Ford 10
7 Niemcy Volkswagen 10
8 Korea Południowa Hyundai 10
9 Francja Citroen 8
10 Hiszpania SEAT 7

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Home > Seasons > Season 1994. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
  2. a b Home > Seasons > Season 1994 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
  3. [https://archive.ph/Rsw0 1994 FIA 2-Litre World Cup for Manufacturers Final classification]. www.rallybase.nl. [dostęp 2021-01-06]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]