Przejdź do zawartości

Rdzeń wiertniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rdzenie wiertnicze

Rdzeń wiertniczy – wycinek skały w kształcie słupka cylindrycznego uzyskany na skutek przewiercania warstw skalnych za pomocą świdra rdzeniowego. Uzyskiwany jest w otworach wiertniczych, podczas procesów badawczych geologii inżynierskiej w celu poznania budowy geologicznej badanego obszaru. Pozwala między innymi na precyzyjne określenie rodzaju skał, upadu warstw[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Bażyński, S. Turek: Słownik hydrogeologii i geologii inżynierskiej. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1969, s. 192.