Przejdź do zawartości

Renato Bruson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Renato Bruson
Ilustracja
Renato Bruson (listopad 2008)
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1936
Este

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)

Renato Bruson (ur. 13 stycznia 1936 w Este[1][2][3]) – włoski śpiewak operowy, baryton.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w konserwatorium w Padwie, na scenie operowej zadebiutował w 1961 roku w Spoleto rolą hrabiego di Luny w Trubadurze Giuseppe Verdiego[1][2][3]. W 1969 roku wystąpił w roli Enrica Ashtona w Łucji z Lammermooru w nowojorskiej Metropolitan Opera[2][3], a w 1971 roku rolą Antonia w Lindzie z Chamounix debiutował na deskach mediolańskiej La Scali[1][2][3]. W 1976 roku wystąpił w roli Renata w Balu maskowym w Covent Garden Theatre w Londynie[2][3]. Kreował także tytułową partię w Don Giovannim w Deutsche Oper Berlin (1988) oraz Montforta w Nieszporach sycylijskich w nowojorskiej Carnegie Hall (1990)[2].

Występował gościnnie na czołowych scenach operowych świata, m.in. w Nowym Jorku, Londynie, Wiedniu, Neapolu, Monachium, Chicago, Hamburgu, Paryżu, Los Angeles i San Francisco[1][2][3]. Obdarzony potężnym głosem dramatycznym i ekspresją sceniczną, uważany był za wybitnego interpretatora partii barytonowych w operach Giuseppe Verdiego (Nabucco, Attyla, Makbet, Simon Boccanegra, Otello), ceniony był też jako odtwórca ról w operach Gaetana Donizettiego i jako Scarpia w Tosce[1][3].

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 81. ISBN 83-224-0492-1.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 485. ISBN 0-02-865526-5.
  3. a b c d e f g The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 62. ISBN 978-0-19-533765-5.
  4. Bruson Maestro Renato. quirinale.it. [dostęp 2024-09-27]. (wł.).