Royal Rumble (1996)
 Shawn Michaels, który zwyciężył w Royal Rumble matchu w 1996 i po raz drugi z rzędu. | ||||
| Motto gali |
You've been Warned! | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja |
World Wrestling Federation | |||
| Data |
21 stycznia 1996 | |||
| Widownia |
9 600 | |||
| Hala |
Selland Arena | |||
| Miejsce |
Fresno, Kalifornia | |||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Royal Rumble – chronologicznie | ||||
| ||||
Royal Rumble (1996) – 9. edycja gali wrestlingu Royal Rumble wyprodukowana przez federację World Wrestling Federation (WWF), która odbyła się 21 stycznia 1996 w hali Selland Arena we Fresno w stanie Kalifornia[1].
Gala oferowała sześć walk w tym jedną nagraną do programu WWE Free for All - było to również pierwsze pay-per-view, na którym nagrano walkę do programu Free for All[2]. Walką wieczoru oprócz 30-osobowego battle royal Royal Rumble matchu, było starcie The Undertakera z Bretem Hartem o tytuł WWF Championship. The Undertaker zwyciężył w pojedynku poprzez dyskwalifikację (jednak nie zdobył mistrzostwa[3]), po tym jak Diesel interweniował w walce. W pozostałych ważnych starciach: 1) The Smoking Gunns (Billy Gunn i Bart Gunn) obronili mistrzostwo drużynowe WWF Tag Team Championship pokonując The Bodydonnas (Skip i Zip); 2) Goldust pokonał Razor Ramona o mistrzostwo interkontynentalne WWF Intercontinental Championship; 3) W Royal Rumble matchu zwyciężył Shawn Michaels, który wygrał Royal Rumble match po raz drugi z rzędu eliminując jako ostatniego przeciwnika Diesela i otrzymując walkę na gali WrestleMania XII o mistrzostwo WWF Championship[4].
Rezultaty
[edytuj | edytuj kod]| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1F | Duke Droese pokonał Huntera Hearst Helmsleya przez dyskwalifikację[5] | Singles match o wejście do ringu podczas Royal Rumble matchu jako 30 uczestnik | 6:25 |
| 2 | Ahmed Johnson pokonał Jeffa Jarretta przez dyskwalifikację | Singles match | 6:40 |
| 3 | The Smoking Gunns (Billy Gunn i Bart Gunn) (c) pokonali The Bodydonnas (Skipa i Zipa) (w/ Sunny) | Tag team match o WWF Tag Team Championship | 11:14 |
| 4 | Goldust (w/ Marlena) pokonał Razor Ramona (c) | Singles match o WWF Intercontinental Championship | 14:17 |
| 5 | Shawn Michaels zwyciężył w Royal Rumble matchu eliminując jako ostatniego z ringu Diesela | 30-osobowy Royal Rumble match o walkę o WWF Championship na gali WrestleMania XII | 58:49 |
| 6 | The Undertaker (w/ Paul Bearer) pokonał Breta Harta (c) przez dyskwalifikację | Singles match o WWF Championship | 28:31 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką F – walka była transmitowana przed PPV na Free for All
| |||
Royal Rumble match
[edytuj | edytuj kod]Nowy zawodnik wchodził co ok. 2 minuty do ringu.
| Wchodzący jako[6] | Wrestler | Wyeliminowany jako | Wyeliminowany przez | Czas w ringu | Liczba eliminacji |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Hunter Hearst Helmsley | 19 | Diesel | 48:04 | 1 |
| 2 | Henry O. Godwinn | 2 | Jake Roberts | 16:24 | 0 |
| 3 | Bob Backlund | 1 | Yokozuna | 12:22 | 0 |
| 4 | Jerry Lawler | 16 | Shawn Michaels | 36:02 | 0 |
| 5 | Bob Holly | 18 | The Ringmaster | 39:35 | 0 |
| 6 | King Mabel | 3 | Yokozuna | 12:14 | 0 |
| 7 | Jake Roberts | 6 | Vader | 14:39 | 2 |
| 8 | Dory Funk Jr. | 5 | Savio Vega | 10:53 | 0 |
| 9 | Yokozuna | 11 | Shawn Michaels | 19:14 | 3 |
| 10 | 1-2-3 Kid | 13 | 15:40 | 0 | |
| 11 | Takao Omori | 4 | Hunter Hearst Helmsley i Jake Roberts | 02:48 | 0 |
| 12 | Savio Vega | 10 | Vader | 12:28 | 1 |
| 13 | Vader | 12 | Shawn Michaels | 11:04 | 4 |
| 14 | Doug Gilbert | 7 | Vader | 02:59 | 0 |
| 15 | Squat Teamer #1 | 8 | 01:11 | 0 | |
| 16 | Squat Teamer #2 | 9 | Yokozuna | 00:24 | 0 |
| 17 | Owen Hart | 21 | Diesel i Shawn Michaels | 20:43 | 2 |
| 18 | Shawn Michaels | - | Zwycięzca | 26:09 | 8 |
| 19 | Hakushi | 14 | Owen Hart | 01:53 | 0 |
| 20 | Tatanka | 17 | Diesel | 04:09 | 1 |
| 21 | Aldo Montoya | 15 | Tatanka | 01:52 | 0 |
| 22 | Diesel | 29 | Shawn Michaels | 17:51 | 5 |
| 23 | Kama | 28 | Diesel | 15:57 | 1 |
| 24 | The Ringmaster | 23 | Fatu | 10:57 | 1 |
| 25 | Barry Horowitz | 20 | Owen Hart | 04:15 | 0 |
| 26 | Fatu | 24 | Isaac Yankem, DDS | 07:07 | 1 |
| 27 | Isaac Yankem, DDS | 25 | Shawn Michaels | 07:05 | 1 |
| 28 | Marty Jannetty | 22 | The British Bulldog | 02:35 | 0 |
| 29 | The British Bulldog | 27 | Shawn Michaels | 03:39 | 1 |
| 30 | Duke Droese | 26 | Diesel i Kama | 01:10 | 0 |
Ciekawostki i statystyki Royal Rumble matchu
[edytuj | edytuj kod]- Największa liczba wyeliminowanych przeciwników: Shawn Michaels – 8[7].
- Najdłużej przebywający zawodnik w ringu: Hunter Hearst Hemsley – 48 minut i 1 sekunda.
- Najkrócej przebywający zawodnik w ringu: Swat Team #2 – 24 sekundy.
- Po wejściu Jake’a Robertsa do ringu Jerry Lawler ukrył się pod ringiem, pozostawał tam dopóki Shawn Michaels nie poszedł go szukać aby sprowadzić go z powrotem na ring i wyeliminować.
- Royal Rumble match 1996 był pierwszym, w którym zaczęto emitować motywy muzyczne dla wchodzących do ringu wrestlerów[8].
- Po raz pierwszy w historii gali Royal Rumble, Royal Rumble match nie kończył gali - został rozegrany wcześniej, a następnie po nim odbyła się walka wieczoru The Undertaker vs Bret Hart o WWF Championship[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ WWF Royal Rumble '96, profightdb.com, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ 10 Fascinating WWE Royal Rumble 1996 Facts - 10. It Was The First PPV With A Free-For-All, whatculture.com, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ Royal Rumble 1996, wwe.com, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ WWF Royal Rumble 1996, cagematch.net, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ Royal Rumble 1996 January 21, 1996 in Fresno, CA Selland Arena drawing 9,600 ($130,000) Shown live on PPV (1.1), prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ Royal Rumble 1996, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ WWE Royal Rumble 1996, onlineworldofwrestling.com, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ 10 Fascinating WWE Royal Rumble 1996 Facts - 6. It Was The First Royal Rumble Where Each Entrant Had Theme Music, whatculture.com, [dostęp: 2021-07-31].
- ↑ 10 Fascinating WWE Royal Rumble 1996 Facts - 2. It Was The First PPV Rumble Where The Rumble Match Didn't Finish, whatculture.com, [dostęp: 2021-07-31].