Przejdź do zawartości

Rozamunda (VI wiek)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozamunda
Ilustracja
królowa Longobardów
Jako żona

Alboin

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok.540

Data śmierci

572/573

Ojciec

Kunimund

Rozamunda (ok.540–572/573) – Gepidka; córka Kunimunda; była królową Longobardów poprzez małżeństwo z Alboinem.

W Panonii Longobardowie toczyli walki z Awarami i Gepidami, innym wrogim plemieniem. Dopiero sojusz Alboina z Awarami doprowadził do upadku ojczyzny Rozamundy – państwa Gepidów w 567 r.[1]

Według Pawła Diakona po zgładzeniu Kunimunda Alboin zamienił czaszkę jej ojca w udekorowaną czarę do picia, a jego branka Rozamunda została przez niego zmuszona do wypicia wina podczas uczty zorganizowanej w Weronie[2].

W maju 572 lub 573 r. Rozamunda uczestniczyła w spisku przeciwko mężowi. Najsłynniejszy z longobardzkich królów miał zostać zamordowany z podpuszczenia swej żony[3]. Skontaktowała się z namiestnikiem Longinusem i uciekła łodzią do Rawenny wraz z Albsuintą i dworską świtą. Zabrała ze sobą także cały królewski skarbiec Longobardów. Później Rozamunda pokłóciła się z dostojnikiem, co doprowadziło do śmierci obojga, najprawdopodobniej po wypiciu zatrutego wina[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alboin (król Longobardów 565-572). [w:] twojahistoria.pl [on-line]. [dostęp 2023-03-23].
  2. a b Herrin 2021 ↓, s. 258.
  3. Kasperski 2013 ↓, s. 202.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alboin (król Longobardów 565-572). [w:] twojahistoria.pl [on-line]. [dostęp 2023-03-23].
  • J. Herrin: Rawenna. Stolica imperium, tygiel Europy. Poznań: 2021. ISBN 978-83-8188-360-3.
  • R. Kasperski: Teodoryk Wielki i Kasjodor. Studia nad tworzeniem „tradycji dynastycznej Amalów”. Kraków: 2013. ISBN 97883-242-2225-4.
  • M. Pandura, „Ardarici Gladius”. Historia Królestwa Gepidów (454–567), Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań: 2004, ISBN 83-7063-431-1.