Ryt malabarski
Ryt malabarski, ryt syromalabarski – jeden ze wschodnich obrządków (rytów) sprawowania liturgii chrześcijańskiej.
Należy on, obok rytów: chaldejskiego i nestoriańskiego, do wschodnio-syryjskiej gałęzi liturgicznej[1].
Używany jest w jednym z Katolickich Kościołach wschodnich – Syromalabarskim Kościele Katolickim.
Anafory używane w rycie malabarskim
[edytuj | edytuj kod]Jedną z ważniejszych anafor w liturgii nestoriańskiej była Anafora Addai i Mari, znana we wszystkich rytach wschodnio-syryjskich.
Cechą charakterystyczną tej modlitwy eucharystycznej jest to, że w wersji oryginalnej nie zawiera ona opowiadania o ustanowieniu Eucharystii. Kapłani Kościołów wschodnich zjednoczonych z Rzymem dodają to opowiadanie do anafory, ale Stolica Apostolska uważa za ważną także konsekrację dokonaną bez tej wstawki[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Zwyczajna forma rytu rzymskiego
- Nadzwyczajna forma rytu rzymskiego
- Ryt aleksandryjski
- Ryt antiocheński
- Syromalabarski Kościół Katolicki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Bronisław Mokrzycki, Droga chrześcijańskiego wtajemniczenia, Warszawa 1983, s. 480
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bronisław Mokrzycki, Droga chrześcijańskiego wtajemniczenia, Warszawa 1983.