SMS Saida (1912)
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
K.u.K. Kriegsmarine | |
Nazwa |
SMS Saida |
Wejście do służby |
1914 |
Wycofanie ze służby |
1918 |
Regia Marina | |
Nazwa |
Venezia |
Wejście do służby |
1920 |
Wycofanie ze służby |
1937 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
projektowa: 3500 t |
Długość |
na linii wodnej: 129,7 m |
Szerokość |
12,8 m |
Zanurzenie |
5,3 m |
Napęd | |
16 kotłów parowych Yarrow 2 turbiny parowe Melms-Pfenniger o łącznej mocy 30 178 KM | |
Prędkość |
27 węzłów |
Uzbrojenie | |
9 x armata okrętowa 100 mm L50 1 x działo 47 mm L44 6 x wyrzutnia torped kal. 533 mm (od 1917 r.) 1 z armata przeciwlotnicza 66 mm L50 (od 1917 r.) | |
Opancerzenie | |
nadbudówki: 50 mm; pancerz burtowy: 60 mm; pokład: 20 mm; maski dział: 8-40 mm | |
Załoga |
340 |
SMS Saida – austro-węgierski krążownik z okresu I wojny światowej. Pierwszy okręt typu Novara (nazywanego także ulepszonym t. Admiral Spaun).
Okręt brał udział w bitwie w Cieśninie Otranto. W jej pierwszej fazie, nad ranem, 15 maja 1917 „Saida” wraz z bliźniaczymi SMS „Helgoland” i „Novara” zatopił 14 trawlerów blokujących cieśninę. W drugiej fazie zespół austro-węgierskich krążowników starł się z krążownikiem „Marsala” , oraz niszczycielami „Carlo Alberto Racchia” , „Indomito”, „Insidioso ”, „Impavido” , „Carlo Mirabello” , „Commandant Rivière”, „Cimeterre” i „Bisson”. W trakcie pojedynku artyleryjskiego "Saida" została trafiona pociskiem artyleryjskim w dziób. Wybuch pocisku nie wyrządził większych szkód, ale zabił jednego marynarza i zranił kilkunastu innych. W końcowej fazie starcia „Saida” odholował uszkodzoną, pozbawiona napędu „Novarę” do bazy[1].
„Saida” przetrwał I wojnę światową. Została przekazana Włochom jako część austro-węgierskich reparacji wojennych. Po wcieleniu do Regia Marina otrzymała nazwę „Venezia”. Z listy włoskiej floty została skreślona 11 marca 1937 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michał Gajzler: II bitwa w Cieśninie Otranto. militarium.net. [dostęp 2009-05-12]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- kriegsmarine.lima-city.de (niem.)