Przejdź do zawartości

SMS Triglav (1913)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SMS „Triglav”
ilustracja
Klasa

niszczyciel

Typ

Tátra

Historia
Stocznia

Danubius Werft, Porto Ré

Wodowanie

22 grudnia 1913

 K.u.K. Kriegsmarine
Wejście do służby

8 sierpnia 1914[1]

Wycofanie ze służby

29 grudnia 1915

Los okrętu

zatonął po wejściu na minę

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 850 t
pełna: 1000 t

Długość

pełna: 83,5 m

Szerokość

7,8 m

Zanurzenie

3 m

Napęd
6 kotłów parowych
2 turbiny parowe AEG-Curtis
20 640 shp
Prędkość

32,6 węzła

Uzbrojenie
2 x armata okrętowa 100 mm L/50
6 x armata okrętowa 66 mm L/45
4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga

105

SMS Triglavaustro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Szósta jednostka typu Tátra. 29 grudnia 1915 roku „Triglav” razem z bliźniaczym SMS „Lika” wszedł w pobliżu Durrës na pole minowe. Oba okręty poderwały się na minach i zatonęły (ciężko uszkodzony „Triglav” został dobity przez francuski niszczyciel „Casque”). W 1917 roku w służbie zastąpił go kolejny niszczyciel tego samego typu, również noszący nazwę SMS „Triglav”.

„Triglav” wyposażony był w cztery kotły parowe opalane ropą i dwa – węglem. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtis. Okręt uzbrojony był w dwie pojedyncze armaty kalibru 100 mm L/50 (po jednej na dziobie i rufie), sześć pojedynczych armat 66 mm L/45 (po trzy na każdej burcie), oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.