SN 2012Z
Supernowa 2012Z w galaktyce NGC 1309 (HST) | |
Odkrywca |
LOSS[1] |
---|---|
Data odkrycia |
29 stycznia 2012[1] |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Typ supernowej |
Iax[2] |
Galaktyka | |
Rektascensja | |
Deklinacja | |
Największa jasność |
17,6m |
Charakterystyka fizyczna |
SN 2012Z – supernowa typu Iax odkryta 29 stycznia 2012 roku w galaktyce NGC 1309. W momencie odkrycia miała jasność 17,6m.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Akronim „SN” oznacza po prostu „supernowa”, liczba „2012” oznacza, że wybuch został odkryty w tymże roku, a litera „Z” wskazuje na to, że była to dwudziesta szósta supernowa zaobserwowana w jej roku odkrycia.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Supernowa została odkryta w ramach programu Lick Observatory Supernova Search[2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]W momencie odkrycia supernowa miała jasność 17,6m[3][4]. Została odkryta w galaktyce NGC 1309 odległej o około 110 milionów lat świetlnych od Ziemi[2]. Supernowa należała do typu Iax powstającego w ciasnych układach podwójnych, na archiwalnych zdjęciach wykonanych przez teleskop kosmiczny Hubble'a zidentyfikowano błękitnego olbrzyma i białego karła, które składały się na układ, w którym powstała ta supernowa[2]. Podobnie jak w przypadku innych wybuchów typu Iax, biały karzeł na powierzchni którego doszło do eksplozji termojądrowej nie został najprawdopodobniej całkowicie rozerwany w wybuchu, prawdopodobnie wybuch przetrwała także druga gwiazda układu[2]. Obecnie (2014) SN 2012Z jest najjaśniejszą znaną supernową typu Iax[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Asiago Supernova Catalogue (5914 rows). vizier.u-strasbg.fr, 2012-05-13. [dostęp 2012-05-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e NASA’s Hubble Finds Supernova Star System Linked to Potential “Zombie Star”. nasa.gov, 2014-08-06. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ a b c d R. Barbon, V. Buondí, E. Cappellaro, M. Turatto. The Asiago Supernova Catalogue - 10 years after. „Astronomy and Astrophysics Supplement”. 139, s. 531-536, 1999-11. NASA ADS. DOI: 10.1051/aas:1999404. (ang.).
- ↑ List of Supernovae. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. [dostęp 2012-05-27]. (ang.).
- ↑ Comprehensive Observations of the Bright and Energetic Type Iax SN 2012Z: Interpretation as a Chandrasekhar Mass White Dwarf Explosion. arXiv, 2014-08-05. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).