Saltuarius
Wygląd
Saltuarius | |||
Couper, Covacevich & Moritz, 1993[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – S. swaini | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Saltuarius | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Gymnodactylus cornutus Ogilby, 1892 | |||
Gatunki | |||
|
Saltuarius – rodzaj jaszczurek z rodziny Carphodactylidae.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[2][3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1993 roku zespół australijskich herpetologów (Patrick J. Couper, Jeanette Adelaide Covacevich i Craig Moritz) w artykule poświęconym gekonom wschodniej Australii opublikowanym na łamach Memoirs of the Queensland Museum[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) liściogon wschodnioaustralijski (S. cornutus).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Saltuarius: łac. saltuarius ‘leśniczy, mieszkaniec lasu’, od saltus ‘polana, pastwisko leśne’[4][5].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:
- Saltuarius cornutus (Ogilby, 1892) – liściogon wschodnioaustralijski[6]
- Saltuarius eximius Hoskin & Couper, 2013
- Saltuarius kateae Couper, Sadlier, Shea & Worthington-Wilmer, 2008
- Saltuarius moritzi Couper, Sadlier, Shea & Worthington-Wilmer, 2008
- Saltuarius salebrosus (Covacevich, 1975)
- Saltuarius swaini (Wells & Wellington, 1985)
- Saltuarius wyberba Couper, Schneider & Covacevich, 1997
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Couper, Covacevich i Mortiz 1993 ↓, s. 97.
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Saltuarius. The Reptile Database. [dostęp 2018-11-16]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Saltuarius. RepFocus. [dostęp 2024-01-05]. (ang.).
- ↑ Couper, Covacevich i Mortiz 1993 ↓, s. 99.
- ↑ saltuarius, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 380. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- P.J. Couper, J.A. Covacevich & C. Mortiz. A review of the leaf-tailed geckos endemic to eastern Australia: a new genus, four new species, and other new data. „Memoirs of the Queensland Museum”. 34 (1), s. 95–124, 1993. (ang.).